трашчо́тка

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трашчо́тка трашчо́ткі
Р. трашчо́ткі трашчо́так
Д. трашчо́тцы трашчо́ткам
В. трашчо́тку трашчо́ткі
Т. трашчо́ткай
трашчо́ткаю		 трашчо́ткамі
М. трашчо́тцы трашчо́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)