кіро́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кіро́ўны |
кіро́ўная |
кіро́ўнае |
кіро́ўныя |
| Р. |
кіро́ўнага |
кіро́ўнай кіро́ўнае |
кіро́ўнага |
кіро́ўных |
| Д. |
кіро́ўнаму |
кіро́ўнай |
кіро́ўнаму |
кіро́ўным |
| В. |
кіро́ўны (неадуш.) |
кіро́ўную |
кіро́ўнае |
кіро́ўныя (неадуш.) |
| Т. |
кіро́ўным |
кіро́ўнай кіро́ўнаю |
кіро́ўным |
кіро́ўнымі |
| М. |
кіро́ўным |
кіро́ўнай |
кіро́ўным |
кіро́ўных |
Крыніцы:
prym2009,
sbm2012.
кіро́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кіро́ўца |
кіро́ўцы |
| Р. |
кіро́ўцы |
кіро́ўцаў |
| Д. |
кіро́ўцу |
кіро́ўцам |
| В. |
кіро́ўцу |
кіро́ўцаў |
| Т. |
кіро́ўцам |
кіро́ўцамі |
| М. |
кіро́ўцу |
кіро́ўцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
кіро́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кіро́ўшчык |
кіро́ўшчыкі |
| Р. |
кіро́ўшчыка |
кіро́ўшчыкаў |
| Д. |
кіро́ўшчыку |
кіро́ўшчыкам |
| В. |
кіро́ўшчыка |
кіро́ўшчыкаў |
| Т. |
кіро́ўшчыкам |
кіро́ўшчыкамі |
| М. |
кіро́ўшчыку |
кіро́ўшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кі́рпа
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кі́рпа |
кі́рпы |
| Р. |
кі́рпы |
кі́рп кі́рпаў |
| Д. |
кі́рпе |
кі́рпам |
| В. |
кі́рпу |
кі́рпы |
| Т. |
кі́рпай кі́рпаю |
кі́рпамі |
| М. |
кі́рпе |
кі́рпах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кірпава́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кірпава́ты |
кірпава́тая |
кірпава́тае |
кірпава́тыя |
| Р. |
кірпава́тага |
кірпава́тай кірпава́тае |
кірпава́тага |
кірпава́тых |
| Д. |
кірпава́таму |
кірпава́тай |
кірпава́таму |
кірпава́тым |
| В. |
кірпава́ты (неадуш.) кірпава́тага (адуш.) |
кірпава́тую |
кірпава́тае |
кірпава́тыя (неадуш.) кірпава́тых (адуш.) |
| Т. |
кірпава́тым |
кірпава́тай кірпава́таю |
кірпава́тым |
кірпава́тымі |
| М. |
кірпава́тым |
кірпава́тай |
кірпава́тым |
кірпава́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
кірпано́сасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
кірпано́сасць |
| Р. |
кірпано́сасці |
| Д. |
кірпано́сасці |
| В. |
кірпано́сасць |
| Т. |
кірпано́сасцю |
| М. |
кірпано́сасці |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
кірпано́сік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кірпано́сік |
кірпано́сікі |
| Р. |
кірпано́сіка |
кірпано́сікаў |
| Д. |
кірпано́сіку |
кірпано́сікам |
| В. |
кірпано́сіка |
кірпано́сікаў |
| Т. |
кірпано́сікам |
кірпано́сікамі |
| М. |
кірпано́сіку |
кірпано́сіках |
Крыніцы:
piskunou2012.
кірпано́сы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
кірпано́сы |
кірпано́сая |
кірпано́сае |
кірпано́сыя |
| Р. |
кірпано́сага |
кірпано́сай кірпано́сае |
кірпано́сага |
кірпано́сых |
| Д. |
кірпано́саму |
кірпано́сай |
кірпано́саму |
кірпано́сым |
| В. |
кірпано́сы (неадуш.) кірпано́сага (адуш.) |
кірпано́сую |
кірпано́сае |
кірпано́сыя (неадуш.) кірпано́сых (адуш.) |
| Т. |
кірпано́сым |
кірпано́сай кірпано́саю |
кірпано́сым |
кірпано́сымі |
| М. |
кірпано́сым |
кірпано́сай |
кірпано́сым |
кірпано́сых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.