Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
бвгдеёзклмнпрстўфхцэя-

сіня́ва-чо́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіня́ва-чо́рны сіня́ва-чо́рная сіня́ва-чо́рнае сіня́ва-чо́рныя
Р. сіня́ва-чо́рнага сіня́ва-чо́рнай
сіня́ва-чо́рнае		 сіня́ва-чо́рнага сіня́ва-чо́рных
Д. сіня́ва-чо́рнаму сіня́ва-чо́рнай сіня́ва-чо́рнаму сіня́ва-чо́рным
В. сіня́ва-чо́рны (неадуш.)
сіня́ва-чо́рнага (адуш.)		 сіня́ва-чо́рную сіня́ва-чо́рнае сіня́ва-чо́рныя (неадуш.)
сіня́ва-чо́рных (адуш.)
Т. сіня́ва-чо́рным сіня́ва-чо́рнай
сіня́ва-чо́рнаю		 сіня́ва-чо́рным сіня́ва-чо́рнымі
М. сіня́ва-чо́рным сіня́ва-чо́рнай сіня́ва-чо́рным сіня́ва-чо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

сіня́ва-шэ́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіня́ва-шэ́ры сіня́ва-шэ́рая сіня́ва-шэ́рае сіня́ва-шэ́рыя
Р. сіня́ва-шэ́рага сіня́ва-шэ́рай
сіня́ва-шэ́рае		 сіня́ва-шэ́рага сіня́ва-шэ́рых
Д. сіня́ва-шэ́раму сіня́ва-шэ́рай сіня́ва-шэ́раму сіня́ва-шэ́рым
В. сіня́ва-шэ́ры (неадуш.)
сіня́ва-шэ́рага (адуш.)		 сіня́ва-шэ́рую сіня́ва-шэ́рае сіня́ва-шэ́рыя (неадуш.)
сіня́ва-шэ́рых (адуш.)
Т. сіня́ва-шэ́рым сіня́ва-шэ́рай
сіня́ва-шэ́раю		 сіня́ва-шэ́рым сіня́ва-шэ́рымі
М. сіня́ва-шэ́рым сіня́ва-шэ́рай сіня́ва-шэ́рым сіня́ва-шэ́рых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

сіня́вінка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіня́вінка сіня́вінкі
Р. сіня́вінкі сіня́вінак
Д. сіня́вінцы сіня́вінкам
В. сіня́вінку сіня́вінкі
Т. сіня́вінкай
сіня́вінкаю		 сіня́вінкамі
М. сіня́вінцы сіня́вінках

Крыніцы: piskunou2012.

сіня́віцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. сіня́віцца сіня́вяцца
Прошлы час
м. сіня́віўся сіня́віліся
ж. сіня́вілася
н. сіня́вілася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Сіняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сіняві́чы
Р. Сіняві́ч
Сіняві́чаў
Д. Сіняві́чам
В. Сіняві́чы
Т. Сіняві́чамі
М. Сіняві́чах

сіняво́кі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіняво́кі сіняво́кая сіняво́кае сіняво́кія
Р. сіняво́кага сіняво́кай
сіняво́кае		 сіняво́кага сіняво́кіх
Д. сіняво́каму сіняво́кай сіняво́каму сіняво́кім
В. сіняво́кі (неадуш.)
сіняво́кага (адуш.)		 сіняво́кую сіняво́кае сіняво́кія (неадуш.)
сіняво́кіх (адуш.)
Т. сіняво́кім сіняво́кай
сіняво́каю		 сіняво́кім сіняво́кімі
М. сіняво́кім сіняво́кай сіняво́кім сіняво́кіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сіняво́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіняво́чка сіняво́чкі
Р. сіняво́чкі сіняво́чак
Д. сіняво́чцы сіняво́чкам
В. сіняво́чку сіняво́чак
Т. сіняво́чкай
сіняво́чкаю		 сіняво́чкамі
М. сіняво́чцы сіняво́чках

Крыніцы: piskunou2012.

сіня́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіня́вы сіня́вая сіня́вае сіня́выя
Р. сіня́вага сіня́вай
сіня́вае		 сіня́вага сіня́вых
Д. сіня́ваму сіня́вай сіня́ваму сіня́вым
В. сіня́вы (неадуш.)
сіня́вага (адуш.)		 сіня́вую сіня́вае сіня́выя (неадуш.)
сіня́вых (адуш.)
Т. сіня́вым сіня́вай
сіня́ваю		 сіня́вым сіня́вымі
М. сіня́вым сіня́вай сіня́вым сіня́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

сінягно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінягно́йны сінягно́йная сінягно́йнае сінягно́йныя
Р. сінягно́йнага сінягно́йнай
сінягно́йнае		 сінягно́йнага сінягно́йных
Д. сінягно́йнаму сінягно́йнай сінягно́йнаму сінягно́йным
В. сінягно́йны (неадуш.)
сінягно́йнага (адуш.)		 сінягно́йную сінягно́йнае сінягно́йныя (неадуш.)
сінягно́йных (адуш.)
Т. сінягно́йным сінягно́йнай
сінягно́йнаю		 сінягно́йным сінягно́йнымі
М. сінягно́йным сінягно́йнай сінягно́йным сінягно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Сіняго́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіняго́ва
Р. Сіняго́ва
Д. Сіняго́ву
В. Сіняго́ва
Т. Сіняго́вам
М. Сіняго́ве