сінягно́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінягно́йны сінягно́йная сінягно́йнае сінягно́йныя
Р. сінягно́йнага сінягно́йнай
сінягно́йнае		 сінягно́йнага сінягно́йных
Д. сінягно́йнаму сінягно́йнай сінягно́йнаму сінягно́йным
В. сінягно́йны (неадуш.)
сінягно́йнага (адуш.)		 сінягно́йную сінягно́йнае сінягно́йныя (неадуш.)
сінягно́йных (адуш.)
Т. сінягно́йным сінягно́йнай
сінягно́йнаю		 сінягно́йным сінягно́йнымі
М. сінягно́йным сінягно́йнай сінягно́йным сінягно́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)