Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

старэ́ча

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. старэ́ча старэ́чы
Р. старэ́чы старэ́ч
Д. старэ́чу старэ́чам
В. старэ́чу старэ́ч
Т. старэ́чам старэ́чамі
М. старэ́чу старэ́чах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

старэ́часць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. старэ́часць
Р. старэ́часці
Д. старэ́часці
В. старэ́часць
Т. старэ́часцю
М. старэ́часці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

старэ́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. старэ́чы старэ́чая старэ́чае старэ́чыя
Р. старэ́чага старэ́чай
старэ́чае
старэ́чага старэ́чых
Д. старэ́чаму старэ́чай старэ́чаму старэ́чым
В. старэ́чы (неадуш.)
старэ́чага (адуш.)
старэ́чую старэ́чае старэ́чыя (неадуш.)
старэ́чых (адуш.)
Т. старэ́чым старэ́чай
старэ́чаю
старэ́чым старэ́чымі
М. старэ́чым старэ́чай старэ́чым старэ́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ста́с

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ста́с Ста́сы
Р. Ста́са Ста́саў
Д. Ста́су Ста́сам
В. Ста́са Ста́саў
Т. Ста́сам Ста́самі
М. Ста́се Ста́сах

стасава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стасава́нне стасава́нні
Р. стасава́ння стасава́нняў
Д. стасава́нню стасава́нням
В. стасава́нне стасава́нні
Т. стасава́ннем стасава́ннямі
М. стасава́нні стасава́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

стасава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стасава́ны стасава́ная стасава́нае стасава́ныя
Р. стасава́нага стасава́най
стасава́нае
стасава́нага стасава́ных
Д. стасава́наму стасава́най стасава́наму стасава́ным
В. стасава́ны (неадуш.)
стасава́нага (адуш.)
стасава́ную стасава́нае стасава́ныя (неадуш.)
стасава́ных (адуш.)
Т. стасава́ным стасава́най
стасава́наю
стасава́ным стасава́нымі
М. стасава́ным стасава́най стасава́ным стасава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стасава́ны стасава́ная стасава́нае стасава́ныя
Р. стасава́нага стасава́най
стасава́нае
стасава́нага стасава́ных
Д. стасава́наму стасава́най стасава́наму стасава́ным
В. стасава́ны (неадуш.)
стасава́нага (адуш.)
стасава́ную стасава́нае стасава́ныя (неадуш.)
стасава́ных (адуш.)
Т. стасава́ным стасава́най
стасава́наю
стасава́ным стасава́нымі
М. стасава́ным стасава́най стасава́ным стасава́ных

Кароткая форма: стасава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

стасава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стасу́юся -
2-я ас. стасу́ешся -
3-я ас. стасу́ецца стасу́юцца
Прошлы час
м. стасава́ўся стасава́ліся
ж. стасава́лася
н. стасава́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стасава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стасу́ю стасу́ем
2-я ас. стасу́еш стасу́еце
3-я ас. стасу́е стасу́юць
Прошлы час
м. стасава́ў стасава́лі
ж. стаава́ла
н. стаава́ла
Загадны лад
2-я ас. стасу́й стасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час стасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стасава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. стасу́ю стасу́ем
2-я ас. стасу́еш стасу́еце
3-я ас. стасу́е стасу́юць
Прошлы час
м. стасава́ў стасава́лі
ж. стасава́ла
н. стасава́ла
Загадны лад
2-я ас. стасу́й стасу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час стасу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.