стасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
стасава́нне | стасава́нні | |
стасава́ння | стасава́нняў | |
стасава́нню | стасава́нням | |
стасава́нне | стасава́нні | |
стасава́ннем | стасава́ннямі | |
стасава́нні | стасава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)