стасава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стасава́ны стасава́ная стасава́нае стасава́ныя
Р. стасава́нага стасава́най
стасава́нае		 стасава́нага стасава́ных
Д. стасава́наму стасава́най стасава́наму стасава́ным
В. стасава́ны (неадуш.)
стасава́нага (адуш.)		 стасава́ную стасава́нае стасава́ныя (неадуш.)
стасава́ных (адуш.)
Т. стасава́ным стасава́най
стасава́наю		 стасава́ным стасава́нымі
М. стасава́ным стасава́най стасава́ным стасава́ных

Кароткая форма: стасава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)