стасава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. стасу́ю стасу́ем
2-я ас. стасу́еш стасу́еце
3-я ас. стасу́е стасу́юць
Прошлы час
м. стасава́ў стасава́лі
ж. стаава́ла
н. стаава́ла
Загадны лад
2-я ас. стасу́й стасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час стасава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)