Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ці́

часціца

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́брыць

‘сцягваць, красці што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

ці́верац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Ціві́даўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

ціву́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цівуно́ў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цівуно́ў	цівуно́ва	цівуно́ва	цівуно́вы
Р.	цівуно́вага	цівуно́вай цівуно́вае	цівуно́вага	цівуно́вых
Д.	цівуно́ваму	цівуно́вай	цівуно́ваму	цівуно́вым
В.	цівуно́ў (неадуш.) цівуно́вага (адуш.)	цівуно́ву	цівуно́ва	цівуно́вы (неадуш.) цівуно́вых (адуш.)
Т.	цівуно́вым	цівуно́вай цівуно́ваю	цівуно́вым	цівуно́вымі
М.	цівуно́вым	цівуно́вай	цівуно́вым	цівуно́вых

Крыніцы: prym2009, sbm2012, tsbm1984.

ціву́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ціву́нскі	ціву́нская	ціву́нскае	ціву́нскія
Р.	ціву́нскага	ціву́нскай ціву́нскае	ціву́нскага	ціву́нскіх
Д.	ціву́нскаму	ціву́нскай	ціву́нскаму	ціву́нскім
В.	ціву́нскі (неадуш.) ціву́нскага (адуш.)	ціву́нскую	ціву́нскае	ціву́нскія (неадуш.) ціву́нскіх (адуш.)
Т.	ціву́нскім	ціву́нскай ціву́нскаю	ціву́нскім	ціву́нскімі
М.	ціву́нскім	ціву́нскай	ціву́нскім	ціву́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ці́вунцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ціву́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Ці́даў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum