ціву́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ціву́н цівуны́
Р. цівуна́ цівуно́ў
Д. цівуну́ цівуна́м
В. цівуна́ цівуно́ў
Т. цівуно́м цівуна́мі
М. цівуне́ цівуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)