ціву́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ціву́н | цівуны́ | |
| цівуна́ | цівуно́ў | |
| цівуну́ | цівуна́м | |
| цівуна́ | цівуно́ў | |
| цівуно́м | цівуна́мі | |
| цівуне́ | цівуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)