ці́верац
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ці́верац | ці́верцы | |
ці́верца | ці́верцаў | |
ці́верцу | ці́верцам | |
ці́верца | ці́верцаў | |
ці́верцам | ці́верцамі | |
ці́верцу | ці́верцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)