ці́верац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ці́верац ці́верцы
Р. ці́верца ці́верцаў
Д. ці́верцу ці́верцам
В. ці́верца ці́верцаў
Т. ці́верцам ці́верцамі
М. ці́верцу ці́верцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)