Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вершасклада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вершасклада́нне
Р. вершасклада́ння
Д. вершасклада́нню
В. вершасклада́нне
Т. вершасклада́ннем
М. вершасклада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вершатво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вершатво́р вершатво́ры
Р. вершатво́ра вершатво́раў
Д. вершатво́ру вершатво́рам
В. вершатво́р вершатво́ры
Т. вершатво́рам вершатво́рамі
М. вершатво́ры вершатво́рах

Крыніцы: piskunou2012.

вершатво́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вершатво́рац вершатво́рцы
Р. вершатво́рца вершатво́рцаў
Д. вершатво́рцу вершатво́рцам
В. вершатво́рца вершатво́рцаў
Т. вершатво́рцам вершатво́рцамі
М. вершатво́рцу вершатво́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вершатво́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вершатво́рны вершатво́рная вершатво́рнае вершатво́рныя
Р. вершатво́рнага вершатво́рнай
вершатво́рнае
вершатво́рнага вершатво́рных
Д. вершатво́рнаму вершатво́рнай вершатво́рнаму вершатво́рным
В. вершатво́рны (неадуш.)
вершатво́рнага (адуш.)
вершатво́рную вершатво́рнае вершатво́рныя (неадуш.)
вершатво́рных (адуш.)
Т. вершатво́рным вершатво́рнай
вершатво́рнаю
вершатво́рным вершатво́рнымі
М. вершатво́рным вершатво́рнай вершатво́рным вершатво́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

вершатво́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вершатво́рства
Р. вершатво́рства
Д. вершатво́рству
В. вершатво́рства
Т. вершатво́рствам
М. вершатво́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вершатво́рчасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вершатво́рчасць
Р. вершатво́рчасці
Д. вершатво́рчасці
В. вершатво́рчасць
Т. вершатво́рчасцю
М. вершатво́рчасці

Крыніцы: piskunou2012.

вершатво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вершатво́рчы вершатво́рчая вершатво́рчае вершатво́рчыя
Р. вершатво́рчага вершатво́рчай
вершатво́рчае
вершатво́рчага вершатво́рчых
Д. вершатво́рчаму вершатво́рчай вершатво́рчаму вершатво́рчым
В. вершатво́рчы (неадуш.)
вершатво́рчага (адуш.)
вершатво́рчую вершатво́рчае вершатво́рчыя (неадуш.)
вершатво́рчых (адуш.)
Т. вершатво́рчым вершатво́рчай
вершатво́рчаю
вершатво́рчым вершатво́рчымі
М. вершатво́рчым вершатво́рчай вершатво́рчым вершатво́рчых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

вершкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вершкава́нне
Р. вершкава́ння
Д. вершкава́нню
В. вершкава́нне
Т. вершкава́ннем
М. вершкава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ршнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ршнік ве́ршнікі
Р. ве́ршніка ве́ршнікаў
Д. ве́ршніку ве́ршнікам
В. ве́ршніка ве́ршнікаў
Т. ве́ршнікам ве́ршнікамі
М. ве́ршніку ве́ршніках

Крыніцы: piskunou2012.

ве́ршніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ршніца ве́ршніцы
Р. ве́ршніцы ве́ршніц
Д. ве́ршніцы ве́ршніцам
В. ве́ршніцу ве́ршніц
Т. ве́ршніцай
ве́ршніцаю
ве́ршніцамі
М. ве́ршніцы ве́ршніцах

Крыніцы: piskunou2012.