Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
ажноруыэ-

бры́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. бры́кну бры́кнем
2-я ас. бры́кнеш бры́кнеце
3-я ас. бры́кне бры́кнуць
Прошлы час
м. бры́кнуў бры́кнулі
ж. бры́кнула
н. бры́кнула
Загадны лад
2-я ас. бры́кні бры́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час бры́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

брыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. брыкну́ брыкнё́м
2-я ас. брыкне́ш брыкняце́
3-я ас. брыкне́ брыкну́ць
Прошлы час
м. брыкну́ў брыкну́лі
ж. брыкну́ла
н. брыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. брыкні́ брыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час брыкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Бры́ксічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бры́ксічы
Р. Бры́ксіч
Бры́ксічаў
Д. Бры́ксічам
В. Бры́ксічы
Т. Бры́ксічамі
М. Бры́ксічах

брыку́ля

‘брыклівая жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́ля брыку́лі
Р. брыку́лі брыку́ль
Д. брыку́лі брыку́лям
В. брыку́лю брыку́ль
Т. брыку́ляй
брыку́ляю		 брыку́лямі
М. брыку́лі брыку́лях

Крыніцы: piskunou2012.

брыку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́н брыкуны́
Р. брыкуна́ брыкуно́ў
Д. брыкуну́ брыкуна́м
В. брыкуна́ брыкуно́ў
Т. брыкуно́м брыкуна́мі
М. брыкуне́ брыкуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

брыку́нчык

‘гарэза, свавольнік, непаседа, той, хто брыкаецца, - асоба і жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́нчык брыку́нчыкі
Р. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Д. брыку́нчыку брыку́нчыкам
В. брыку́нчыка брыку́нчыкаў
Т. брыку́нчыкам брыку́нчыкамі
М. брыку́нчыку брыку́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

брыку́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́ха брыку́хі
Р. брыку́хі брыку́х
Д. брыку́се брыку́хам
В. брыку́ху брыку́х
Т. брыку́хай
брыку́хаю		 брыку́хамі
М. брыку́се брыку́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

брыле́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брыле́віцкі брыле́віцкая брыле́віцкае брыле́віцкія
Р. брыле́віцкага брыле́віцкай
брыле́віцкае		 брыле́віцкага брыле́віцкіх
Д. брыле́віцкаму брыле́віцкай брыле́віцкаму брыле́віцкім
В. брыле́віцкі (неадуш.)
брыле́віцкага (адуш.)		 брыле́віцкую брыле́віцкае брыле́віцкія (неадуш.)
брыле́віцкіх (адуш.)
Т. брыле́віцкім брыле́віцкай
брыле́віцкаю		 брыле́віцкім брыле́віцкімі
М. брыле́віцкім брыле́віцкай брыле́віцкім брыле́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

брыле́ўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. брыле́ўскі брыле́ўская брыле́ўскае брыле́ўскія
Р. брыле́ўскага брыле́ўскай
брыле́ўскае		 брыле́ўскага брыле́ўскіх
Д. брыле́ўскаму брыле́ўскай брыле́ўскаму брыле́ўскім
В. брыле́ўскі (неадуш.)
брыле́ўскага (адуш.)		 брыле́ўскую брыле́ўскае брыле́ўскія (неадуш.)
брыле́ўскіх (адуш.)
Т. брыле́ўскім брыле́ўскай
брыле́ўскаю		 брыле́ўскім брыле́ўскімі
М. брыле́ўскім брыле́ўскай брыле́ўскім брыле́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.