брыку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. брыку́н брыкуны́
Р. брыкуна́ брыкуно́ў
Д. брыкуну́ брыкуна́м
В. брыкуна́ брыкуно́ў
Т. брыкуно́м брыкуна́мі
М. брыкуне́ брыкуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)