брыкну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. брыкну́ брыкнё́м
2-я ас. брыкне́ш брыкняце́
3-я ас. брыкне́ брыкну́ць
Прошлы час
м. брыкну́ў брыкну́лі
ж. брыкну́ла
н. брыкну́ла
Загадны лад
2-я ас. брыкні́ брыкні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час брыкну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)