брыку́ля
‘брыклівая жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| брыку́ля | брыку́лі | |
| брыку́лі | брыку́ль | |
| брыку́лі | брыку́лям | |
| брыку́лю | брыку́ль | |
| брыку́ляй брыку́ляю |
брыку́лямі | |
| брыку́лі | брыку́лях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)