рашо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
рашо́тнік | рашо́тнікі | |
рашо́тніка | рашо́тнікаў | |
рашо́тніку | рашо́тнікам | |
рашо́тніка | рашо́тнікаў | |
рашо́тнікам | рашо́тнікамі | |
рашо́тніку | рашо́тніках |
Крыніцы:
рашо́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
рашо́тнік | рашо́тнікі | |
рашо́тніка | рашо́тнікаў | |
рашо́тніку | рашо́тнікам | |
рашо́тніка | рашо́тнікаў | |
рашо́тнікам | рашо́тнікамі | |
рашо́тніку | рашо́тніках |
Крыніцы:
рашо́тны
прыметнік, адносны
рашо́тны | рашо́тная | рашо́тнае | рашо́тныя | |
рашо́тнага | рашо́тнай рашо́тнае |
рашо́тнага | рашо́тных | |
рашо́тнаму | рашо́тнай | рашо́тнаму | рашо́тным | |
рашо́тны ( рашо́тнага ( |
рашо́тную | рашо́тнае | рашо́тныя ( рашо́тных ( |
|
рашо́тным | рашо́тнай рашо́тнаю |
рашо́тным | рашо́тнымі | |
рашо́тным | рашо́тнай | рашо́тным | рашо́тных |
Крыніцы:
рашо́тчаты
прыметнік, якасны
рашо́тчаты | рашо́тчатая | рашо́тчатае | рашо́тчатыя | |
рашо́тчатага | рашо́тчатай рашо́тчатае |
рашо́тчатага | рашо́тчатых | |
рашо́тчатаму | рашо́тчатай | рашо́тчатаму | рашо́тчатым | |
рашо́тчаты ( рашо́тчатага ( |
рашо́тчатую | рашо́тчатае | рашо́тчатыя ( рашо́тчатых ( |
|
рашо́тчатым | рашо́тчатай рашо́тчатаю |
рашо́тчатым | рашо́тчатымі | |
рашо́тчатым | рашо́тчатай | рашо́тчатым | рашо́тчатых |
Крыніцы:
ра́шпер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ра́шпер | ра́шперы | |
ра́шпера | ра́шпераў | |
ра́шперу | ра́шперам | |
ра́шпер | ра́шперы | |
ра́шперам | ра́шперамі | |
ра́шперы | ра́шперах |
Крыніцы:
ра́шпіль
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ра́шпіль | ра́шпілі | |
ра́шпіля | ра́шпіляў | |
ра́шпілю | ра́шпілям | |
ра́шпіль | ра́шпілі | |
ра́шпілем | ра́шпілямі | |
ра́шпілі | ра́шпілях |
Крыніцы:
ра́шпільны
прыметнік, адносны
ра́шпільны | ра́шпільная | ра́шпільнае | ра́шпільныя | |
ра́шпільнага | ра́шпільнай ра́шпільнае |
ра́шпільнага | ра́шпільных | |
ра́шпільнаму | ра́шпільнай | ра́шпільнаму | ра́шпільным | |
ра́шпільны ( ра́шпільнага ( |
ра́шпільную | ра́шпільнае | ра́шпільныя ( ра́шпільных ( |
|
ра́шпільным | ра́шпільнай ра́шпільнаю |
ра́шпільным | ра́шпільнымі | |
ра́шпільным | ра́шпільнай | ра́шпільным | ра́шпільных |
Крыніцы:
Рашто́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
Рашто́ва | |
Рашто́ва | |
Рашто́ву | |
Рашто́ва | |
Рашто́вам | |
Рашто́ве |
рашу́ча
прыслоўе, утворана ад прыметніка
рашу́ча | - | - |
Крыніцы:
рашу́часць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
рашу́часць | |
рашу́часці | |
рашу́часці | |
рашу́часць | |
рашу́часцю | |
рашу́часці |
Крыніцы:
рашу́чы
прыметнік, якасны
рашу́чы | рашу́чая | рашу́чае | рашу́чыя | |
рашу́чага | рашу́чай рашу́чае |
рашу́чага | рашу́чых | |
рашу́чаму | рашу́чай | рашу́чаму | рашу́чым | |
рашу́чы ( рашу́чага ( |
рашу́чую | рашу́чае | рашу́чыя ( рашу́чых ( |
|
рашу́чым | рашу́чай рашу́чаю |
рашу́чым | рашу́чымі | |
рашу́чым | рашу́чай | рашу́чым | рашу́чых |
Крыніцы: