Verbum

анлайнавы слоўнік

Рача́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

рачаня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

Іншыя варыянты: рачанё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Рачаня́та

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

рачка́

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
рачка́	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

Ра́чкава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

рачкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

рачкава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	рачкава́ты	рачкава́тая	рачкава́тае	рачкава́тыя
Р.	рачкава́тага	рачкава́тай рачкава́тае	рачкава́тага	рачкава́тых
Д.	рачкава́таму	рачкава́тай	рачкава́таму	рачкава́тым
В.	рачкава́ты (неадуш.) рачкава́тага (адуш.)	рачкава́тую	рачкава́тае	рачкава́тыя (неадуш.) рачкава́тых (адуш.)
Т.	рачкава́тым	рачкава́тай рачкава́таю	рачкава́тым	рачкава́тымі
М.	рачкава́тым	рачкава́тай	рачкава́тым	рачкава́тых

Крыніцы: piskunou2012.

рачкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́чкавіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ра́чкавіцкі	ра́чкавіцкая	ра́чкавіцкае	ра́чкавіцкія
Р.	ра́чкавіцкага	ра́чкавіцкай ра́чкавіцкае	ра́чкавіцкага	ра́чкавіцкіх
Д.	ра́чкавіцкаму	ра́чкавіцкай	ра́чкавіцкаму	ра́чкавіцкім
В.	ра́чкавіцкі (неадуш.) ра́чкавіцкага (адуш.)	ра́чкавіцкую	ра́чкавіцкае	ра́чкавіцкія (неадуш.) ра́чкавіцкіх (адуш.)
Т.	ра́чкавіцкім	ра́чкавіцкай ра́чкавіцкаю	ра́чкавіцкім	ра́чкавіцкімі
М.	ра́чкавіцкім	ра́чкавіцкай	ра́чкавіцкім	ра́чкавіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ра́чкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы