угно́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
угно́йванне |
| Р. |
угно́йвання |
| Д. |
угно́йванню |
| В. |
угно́йванне |
| Т. |
угно́йваннем |
| М. |
угно́йванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угно́йвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
угно́йваецца |
угно́йваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
угно́йваўся |
угно́йваліся |
| ж. |
угно́йвалася |
| н. |
угно́йвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угно́йваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угно́йваю |
угно́йваем |
| 2-я ас. |
угно́йваеш |
угно́йваеце |
| 3-я ас. |
угно́йвае |
угно́йваюць |
| Прошлы час |
| м. |
угно́йваў |
угно́йвалі |
| ж. |
угно́йвала |
| н. |
угно́йвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угно́йвай |
угно́йвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
угно́йваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
угну́та
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| угну́та |
- |
- |
угну́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
угну́тасць |
угну́тасці |
| Р. |
угну́тасці |
угну́тасцей угну́тасцяў |
| Д. |
угну́тасці |
угну́тасцям |
| В. |
угну́тасць |
угну́тасці |
| Т. |
угну́тасцю |
угну́тасцямі |
| М. |
угну́тасці |
угну́тасцях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угну́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угну́ты |
угну́тая |
угну́тае |
угну́тыя |
| Р. |
угну́тага |
угну́тай угну́тае |
угну́тага |
угну́тых |
| Д. |
угну́таму |
угну́тай |
угну́таму |
угну́тым |
| В. |
угну́ты (неадуш.) угну́тага (адуш.) |
угну́тую |
угну́тае |
угну́тыя (неадуш.) угну́тых (адуш.) |
| Т. |
угну́тым |
угну́тай угну́таю |
угну́тым |
угну́тымі |
| М. |
угну́тым |
угну́тай |
угну́тым |
угну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
угну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
угну́ты |
угну́тая |
угну́тае |
угну́тыя |
| Р. |
угну́тага |
угну́тай угну́тае |
угну́тага |
угну́тых |
| Д. |
угну́таму |
угну́тай |
угну́таму |
угну́тым |
| В. |
угну́ты (неадуш.) угну́тага (адуш.) |
угну́тую |
угну́тае |
угну́тыя (неадуш.) угну́тых (адуш.) |
| Т. |
угну́тым |
угну́тай угну́таю |
угну́тым |
угну́тымі |
| М. |
угну́тым |
угну́тай |
угну́тым |
угну́тых |
Кароткая форма: угну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
угну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
угну́ся |
угнё́мся |
| 2-я ас. |
угне́шся |
угняце́ся |
| 3-я ас. |
угне́цца |
угну́цца |
| Прошлы час |
| м. |
угну́ўся |
угну́ліся |
| ж. |
угну́лася |
| н. |
угну́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
угні́ся |
угні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
угну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
угну́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
угну́цце |
| Р. |
угну́цця |
| Д. |
угну́ццю |
| В. |
угну́цце |
| Т. |
угну́ццем |
| М. |
угну́цці |
Крыніцы:
piskunou2012.