Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

Валаўцы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Валаўцы́
Р. Валаўцо́ў
Д. Валаўца́м
В. Валаўцы́
Т. Валаўца́мі
М. Валаўца́х

вала́х

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вала́х вала́хі
Р. вала́ха вала́хаў
Д. вала́ху вала́хам
В. вала́ха вала́хаў
Т. вала́хам вала́хамі
М. вала́ху вала́хах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

валаха́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валаха́ты валаха́тая валаха́тае валаха́тыя
Р. валаха́тага валаха́тай
валаха́тае
валаха́тага валаха́тых
Д. валаха́таму валаха́тай валаха́таму валаха́тым
В. валаха́ты (неадуш.)
валаха́тага (адуш.)
валаха́тую валаха́тае валаха́тыя (неадуш.)
валаха́тых (адуш.)
Т. валаха́тым валаха́тай
валаха́таю
валаха́тым валаха́тымі
М. валаха́тым валаха́тай валаха́тым валаха́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

валаха́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валаха́ценькі валаха́ценькая валаха́ценькае валаха́ценькія
Р. валаха́ценькага валаха́ценькай
валаха́ценькае
валаха́ценькага валаха́ценькіх
Д. валаха́ценькаму валаха́ценькай валаха́ценькаму валаха́ценькім
В. валаха́ценькі (неадуш.)
валаха́ценькага (адуш.)
валаха́ценькую валаха́ценькае валаха́ценькія (неадуш.)
валаха́ценькіх (адуш.)
Т. валаха́ценькім валаха́ценькай
валаха́ценькаю
валаха́ценькім валаха́ценькімі
М. валаха́ценькім валаха́ценькай валаха́ценькім валаха́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

Валахо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Валахо́ўшчына
Р. Валахо́ўшчыны
Д. Валахо́ўшчыне
В. Валахо́ўшчыну
Т. Валахо́ўшчынай
Валахо́ўшчынаю
М. Валахо́ўшчыне

валацу́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валацу́га валацу́гі
Р. валацу́гі валацу́г
Д. валацу́зе валацу́гам
В. валацу́гу валацу́г
Т. валацу́гай
валацу́гаю
валацу́гамі
М. валацу́зе валацу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валацу́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. валацу́га валацу́гі
Р. валацу́гі валацу́г
Д. валацу́гу валацу́гам
В. валацу́гу валацу́г
Т. валацу́гам валацу́гамі
М. валацу́гу валацу́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

валацу́жанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. валацу́жанне
Р. валацу́жання
Д. валацу́жанню
В. валацу́жанне
Т. валацу́жаннем
М. валацу́жанні

Крыніцы: piskunou2012.

валацу́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валацу́жнік валацу́жнікі
Р. валацу́жніка валацу́жнікаў
Д. валацу́жніку валацу́жнікам
В. валацу́жніка валацу́жнікаў
Т. валацу́жнікам валацу́жнікамі
М. валацу́жніку валацу́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

валацу́жніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. валацу́жніцкі валацу́жніцкая валацу́жніцкае валацу́жніцкія
Р. валацу́жніцкага валацу́жніцкай
валацу́жніцкае
валацу́жніцкага валацу́жніцкіх
Д. валацу́жніцкаму валацу́жніцкай валацу́жніцкаму валацу́жніцкім
В. валацу́жніцкі (неадуш.)
валацу́жніцкага (адуш.)
валацу́жніцкую валацу́жніцкае валацу́жніцкія (неадуш.)
валацу́жніцкіх (адуш.)
Т. валацу́жніцкім валацу́жніцкай
валацу́жніцкаю
валацу́жніцкім валацу́жніцкімі
М. валацу́жніцкім валацу́жніцкай валацу́жніцкім валацу́жніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.