Валаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Валаўцы́ | |
| Валаўцо́ў | |
| Валаўца́м | |
| Валаўцы́ | |
| Валаўца́мі | |
| Валаўца́х |
Валаўцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Валаўцы́ | |
| Валаўцо́ў | |
| Валаўца́м | |
| Валаўцы́ | |
| Валаўца́мі | |
| Валаўца́х |
вала́х
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| вала́х | вала́хі | |
| вала́ха | вала́хаў | |
| вала́ху | вала́хам | |
| вала́ха | вала́хаў | |
| вала́хам | вала́хамі | |
| вала́ху | вала́хах |
Крыніцы:
валаха́ты
прыметнік, якасны
| валаха́ты | валаха́тая | валаха́тае | валаха́тыя | |
| валаха́тага | валаха́тай валаха́тае |
валаха́тага | валаха́тых | |
| валаха́таму | валаха́тай | валаха́таму | валаха́тым | |
| валаха́ты ( валаха́тага ( |
валаха́тую | валаха́тае | валаха́тыя ( валаха́тых ( |
|
| валаха́тым | валаха́тай валаха́таю |
валаха́тым | валаха́тымі | |
| валаха́тым | валаха́тай | валаха́тым | валаха́тых | |
Крыніцы:
валаха́ценькі
прыметнік, якасны
| валаха́ценькі | валаха́ценькая | валаха́ценькае | валаха́ценькія | |
| валаха́ценькага | валаха́ценькай валаха́ценькае |
валаха́ценькага | валаха́ценькіх | |
| валаха́ценькаму | валаха́ценькай | валаха́ценькаму | валаха́ценькім | |
| валаха́ценькі ( валаха́ценькага ( |
валаха́ценькую | валаха́ценькае | валаха́ценькія ( валаха́ценькіх ( |
|
| валаха́ценькім | валаха́ценькай валаха́ценькаю |
валаха́ценькім | валаха́ценькімі | |
| валаха́ценькім | валаха́ценькай | валаха́ценькім | валаха́ценькіх | |
Крыніцы:
Валахо́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Валахо́ўшчына | |
| Валахо́ўшчыны | |
| Валахо́ўшчыне | |
| Валахо́ўшчыну | |
| Валахо́ўшчынай Валахо́ўшчынаю |
|
| Валахо́ўшчыне |
валацу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| валацу́га | валацу́гі | |
| валацу́гі | валацу́г | |
| валацу́зе | валацу́гам | |
| валацу́гу | валацу́г | |
| валацу́гай валацу́гаю |
валацу́гамі | |
| валацу́зе | валацу́гах |
Крыніцы:
валацу́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
| валацу́га | валацу́гі | |
| валацу́гі | валацу́г | |
| валацу́гу | валацу́гам | |
| валацу́гу | валацу́г | |
| валацу́гам | валацу́гамі | |
| валацу́гу | валацу́гах |
Крыніцы:
валацу́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| валацу́жанне | |
| валацу́жання | |
| валацу́жанню | |
| валацу́жанне | |
| валацу́жаннем | |
| валацу́жанні |
Крыніцы:
валацу́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| валацу́жнік | валацу́жнікі | |
| валацу́жніка | валацу́жнікаў | |
| валацу́жніку | валацу́жнікам | |
| валацу́жніка | валацу́жнікаў | |
| валацу́жнікам | валацу́жнікамі | |
| валацу́жніку | валацу́жніках |
Крыніцы:
валацу́жніцкі
прыметнік, адносны
| валацу́жніцкі | валацу́жніцкая | валацу́жніцкае | валацу́жніцкія | |
| валацу́жніцкага | валацу́жніцкай валацу́жніцкае |
валацу́жніцкага | валацу́жніцкіх | |
| валацу́жніцкаму | валацу́жніцкай | валацу́жніцкаму | валацу́жніцкім | |
| валацу́жніцкі ( валацу́жніцкага ( |
валацу́жніцкую | валацу́жніцкае | валацу́жніцкія ( валацу́жніцкіх ( |
|
| валацу́жніцкім | валацу́жніцкай валацу́жніцкаю |
валацу́жніцкім | валацу́жніцкімі | |
| валацу́жніцкім | валацу́жніцкай | валацу́жніцкім | валацу́жніцкіх | |
Крыніцы: