Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

гуміара́бік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гуміара́бікавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гуміара́бікавы	гуміара́бікавая	гуміара́бікавае	гуміара́бікавыя
Р.	гуміара́бікавага	гуміара́бікавай гуміара́бікавае	гуміара́бікавага	гуміара́бікавых
Д.	гуміара́бікаваму	гуміара́бікавай	гуміара́бікаваму	гуміара́бікавым
В.	гуміара́бікавы (неадуш.) гуміара́бікавага (адуш.)	гуміара́бікавую	гуміара́бікавае	гуміара́бікавыя (неадуш.) гуміара́бікавых (адуш.)
Т.	гуміара́бікавым	гуміара́бікавай гуміара́бікаваю	гуміара́бікавым	гуміара́бікавымі
М.	гуміара́бікавым	гуміара́бікавай	гуміара́бікавым	гуміара́бікавых

Крыніцы: piskunou2012.

гумігу́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гумігу́тавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумігу́тавы	гумігу́тавая	гумігу́тавае	гумігу́тавыя
Р.	гумігу́тавага	гумігу́тавай гумігу́тавае	гумігу́тавага	гумігу́тавых
Д.	гумігу́таваму	гумігу́тавай	гумігу́таваму	гумігу́тавым
В.	гумігу́тавы (неадуш.) гумігу́тавага (адуш.)	гумігу́тавую	гумігу́тавае	гумігу́тавыя (неадуш.) гумігу́тавых (адуш.)
Т.	гумігу́тавым	гумігу́тавай гумігу́таваю	гумігу́тавым	гумігу́тавымі
М.	гумігу́тавым	гумігу́тавай	гумігу́тавым	гумігу́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

гумігу́тавыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

гумі́дны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумі́дны	гумі́дная	гумі́днае	гумі́дныя
Р.	гумі́днага	гумі́днай гумі́днае	гумі́днага	гумі́дных
Д.	гумі́днаму	гумі́днай	гумі́днаму	гумі́дным
В.	гумі́дны (неадуш.) гумі́днага (адуш.)	гумі́дную	гумі́днае	гумі́дныя (неадуш.) гумі́дных (адуш.)
Т.	гумі́дным	гумі́днай гумі́днаю	гумі́дным	гумі́днымі
М.	гумі́дным	гумі́днай	гумі́дным	гумі́дных

Крыніцы: piskunou2012.

гумікапа́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

гуміла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

гумілё́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	гумілё́ўскі	гумілё́ўская	гумілё́ўскае	гумілё́ўскія
Р.	гумілё́ўскага	гумілё́ўскай гумілё́ўскае	гумілё́ўскага	гумілё́ўскіх
Д.	гумілё́ўскаму	гумілё́ўскай	гумілё́ўскаму	гумілё́ўскім
В.	гумілё́ўскі (неадуш.) гумілё́ўскага (адуш.)	гумілё́ўскую	гумілё́ўскае	гумілё́ўскія (неадуш.) гумілё́ўскіх (адуш.)
Т.	гумілё́ўскім	гумілё́ўскай гумілё́ўскаю	гумілё́ўскім	гумілё́ўскімі
М.	гумілё́ўскім	гумілё́ўскай	гумілё́ўскім	гумілё́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

гу́міна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum