Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стары́знік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стары́знік стары́знікі
Р. стары́зніка стары́знікаў
Д. стары́зніку стары́знікам
В. стары́зніка стары́знікаў
Т. стары́знікам стары́знікамі
М. стары́зніку стары́зніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стары́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. стары́зніца стары́зніцы
Р. стары́зніцы стары́зніц
Д. стары́зніцы стары́зніцам
В. стары́зніцу стары́зніц
Т. стары́зніцай
стары́зніцаю		 стары́зніцамі
М. стары́зніцы стары́зніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стары́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стары́зніцкі стары́зніцкая стары́зніцкае стары́зніцкія
Р. стары́зніцкага стары́зніцкай
стары́зніцкае		 стары́зніцкага стары́зніцкіх
Д. стары́зніцкаму стары́зніцкай стары́зніцкаму стары́зніцкім
В. стары́зніцкі (неадуш.)
стары́зніцкага (адуш.)		 стары́зніцкую стары́зніцкае стары́зніцкія (неадуш.)
стары́зніцкіх (адуш.)
Т. стары́зніцкім стары́зніцкай
стары́зніцкаю		 стары́зніцкім стары́зніцкімі
М. стары́зніцкім стары́зніцкай стары́зніцкім стары́зніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

стары́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стары́к старыкі́
Р. старыка́ старыко́ў
Д. старыку́ старыка́м
В. стары́к старыкі́
Т. старыко́м старыка́мі
М. старыку́ старыка́х

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

старыкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старыку́ю старыку́ем
2-я ас. старыку́еш старыку́еце
3-я ас. старыку́е старыку́юць
Прошлы час
м. старыкава́ў старыкава́лі
ж. старыкава́ла
н. старыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. старыку́й старыку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старыку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

старыка́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. старыка́н старыка́ны
Р. старыка́на старыка́наў
Д. старыка́ну старыка́нам
В. старыка́на старыка́наў
Т. старыка́нам старыка́намі
М. старыка́не старыка́нах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Старыкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Старыкі́
Р. Старыко́ў
Д. Старыка́м
В. Старыкі́
Т. Старыка́мі
М. Старыка́х

стары́м-стары́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стары́м-стары́ стары́м-стара́я стары́м-старо́е стары́м-стары́я
Р. стары́м-старо́га стары́м-старо́й
стары́м-старо́е		 стары́м-старо́га стары́м-стары́х
Д. стары́м-старо́му стары́м-старо́й стары́м-старо́му стары́м-стары́м
В. стары́м-стары́ (неадуш.)
стары́м-старо́га (адуш.)		 стары́м-стару́ю стары́м-старо́е стары́м-стары́я (неадуш.)
стары́м-стары́х (адуш.)
Т. стары́м-стары́м стары́м-старо́й
стары́м-старо́ю		 стары́м-стары́м стары́м-стары́мі
М. стары́м-стары́м стары́м-старо́й стары́м-стары́м стары́м-стары́х

Крыніцы: piskunou2012.

Ста́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ста́рына
Р. Ста́рыны
Д. Ста́рыне
В. Ста́рыну
Т. Ста́рынай
Ста́рынаю
М. Ста́рыне

Ста́рына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ста́рына
Р. Ста́рына
Д. Ста́рыну
В. Ста́рына
Т. Ста́рынам
М. Ста́рыне