стары́зніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стары́зніцкі стары́зніцкая стары́зніцкае стары́зніцкія
Р. стары́зніцкага стары́зніцкай
стары́зніцкае		 стары́зніцкага стары́зніцкіх
Д. стары́зніцкаму стары́зніцкай стары́зніцкаму стары́зніцкім
В. стары́зніцкі (неадуш.)
стары́зніцкага (адуш.)		 стары́зніцкую стары́зніцкае стары́зніцкія (неадуш.)
стары́зніцкіх (адуш.)
Т. стары́зніцкім стары́зніцкай
стары́зніцкаю		 стары́зніцкім стары́зніцкімі
М. стары́зніцкім стары́зніцкай стары́зніцкім стары́зніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)