стары́зніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| стары́зніца | стары́зніцы | |
| стары́зніцы | стары́зніц | |
| стары́зніцы | стары́зніцам | |
| стары́зніцу | стары́зніц | |
| стары́зніцай стары́зніцаю |
стары́зніцамі | |
| стары́зніцы | стары́зніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)