старыкава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. старыку́ю старыку́ем
2-я ас. старыку́еш старыку́еце
3-я ас. старыку́е старыку́юць
Прошлы час
м. старыкава́ў старыкава́лі
ж. старыкава́ла
н. старыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. старыку́й старыку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час старыку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)