Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
бвгдежзійклмнпрстўхцчшя

по́слух

‘паслушэнства; абавязак, ускладзены на манаха; чутка, пагалоска’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́слух
Р. по́слуху
Д. по́слуху
В. по́слух
Т. по́слухам
М. по́слуху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́смак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. по́смак
Р. по́смаку
Д. по́смаку
В. по́смак
Т. по́смакам
М. по́смаку

Крыніцы: piskunou2012.

по́смех

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́смех по́смехі
Р. по́смеху по́смехаў
Д. по́смеху по́смехам
В. по́смех по́смехі
Т. по́смехам по́смехамі
М. по́смеху по́смехах

Крыніцы: piskunou2012.

по́сна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
по́сна - -

Крыніцы: piskunou2012.

по́снасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. по́снасць
Р. по́снасці
Д. по́снасці
В. по́снасць
Т. по́снасцю
М. по́снасці

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́сненькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́сненькі по́сненькая по́сненькае по́сненькія
Р. по́сненькага по́сненькай
по́сненькае		 по́сненькага по́сненькіх
Д. по́сненькаму по́сненькай по́сненькаму по́сненькім
В. по́сненькі (неадуш.)
по́сненькага (адуш.)		 по́сненькую по́сненькае по́сненькія (неадуш.)
по́сненькіх (адуш.)
Т. по́сненькім по́сненькай
по́сненькаю		 по́сненькім по́сненькімі
М. по́сненькім по́сненькай по́сненькім по́сненькіх

Крыніцы: piskunou2012.

по́снік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. по́снік по́снікі
Р. по́сніка по́снікаў
Д. по́сніку по́снікам
В. по́сніка по́снікаў
Т. по́снікам по́снікамі
М. по́сніку по́сніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

по́снікаваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. по́снікую по́снікуем
2-я ас. по́снікуеш по́снікуеце
3-я ас. по́снікуе по́снікуюць
Прошлы час
м. по́снікаваў по́снікавалі
ж. по́снікавала
н. по́снікавала
Загадны лад
2-я ас. по́снікуй по́снікуйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час по́снікуючы

Крыніцы: piskunou2012.

по́сніца

‘жанчына, якая прытрымліваецца посту’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. по́сніца по́сніцы
Р. по́сніцы по́сніц
Д. по́сніцы по́сніцам
В. по́сніцу по́сніц
Т. по́сніцай
по́сніцаю		 по́сніцамі
М. по́сніцы по́сніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

по́сніца

‘нішчымніца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. по́сніца
Р. по́сніцы
Д. по́сніцы
В. по́сніцу
Т. по́сніцай
по́сніцаю
М. по́сніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.