по́сніца
‘нішчымніца’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| по́сніца | |
| по́сніцы | |
| по́сніцы | |
| по́сніцу | |
| по́сніцай по́сніцаю |
|
| по́сніцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)