Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

раўню́сенькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўню́сенькі раўню́сенькая раўню́сенькае раўню́сенькія
Р. раўню́сенькага раўню́сенькай
раўню́сенькае		 раўню́сенькага раўню́сенькіх
Д. раўню́сенькаму раўню́сенькай раўню́сенькаму раўню́сенькім
В. раўню́сенькі (неадуш.)
раўню́сенькага (адуш.)		 раўню́сенькую раўню́сенькае раўню́сенькія (неадуш.)
раўню́сенькіх (адуш.)
Т. раўню́сенькім раўню́сенькай
раўню́сенькаю		 раўню́сенькім раўню́сенькімі
М. раўню́сенькім раўню́сенькай раўню́сенькім раўню́сенькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

раўню́тка

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
раўню́тка - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009.

раўню́ткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўню́ткі раўню́ткая раўню́ткае раўню́ткія
Р. раўню́ткага раўню́ткай
раўню́ткае		 раўню́ткага раўню́ткіх
Д. раўню́ткаму раўню́ткай раўню́ткаму раўню́ткім
В. раўню́ткі (неадуш.)
раўню́ткага (адуш.)		 раўню́ткую раўню́ткае раўню́ткія (неадуш.)
раўню́ткіх (адуш.)
Т. раўню́ткім раўню́ткай
раўню́ткаю		 раўню́ткім раўню́ткімі
М. раўню́ткім раўню́ткай раўню́ткім раўню́ткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

раўня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. раўня́
Р. раўні́
Д. раўні́
В. раўню́
Т. раўнёй
раўнёю
М. раўні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз.
Н. раўня́
Р. раўні́
Д. раўні́
В. раўню́
Т. раўнёй
раўнёю
М. раўні́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Раўня́дзь

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. Раўня́дзь
Р. Раўня́дзі
Д. Раўня́дзі
В. Раўня́дзь
Т. Раўня́ддзю
М. Раўня́дзі

раўня́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раўня́юся раўня́емся
2-я ас. раўня́ешся раўня́ецеся
3-я ас. раўня́ецца раўня́юцца
Прошлы час
м. раўня́ўся раўня́ліся
ж. раўня́лася
н. раўня́лася
Загадны лад
2-я ас. раўня́йся раўня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час раўня́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўня́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раўня́ю раўня́ем
2-я ас. раўня́еш раўня́еце
3-я ас. раўня́е раўня́юць
Прошлы час
м. раўня́ў раўня́лі
ж. раўня́ла
н. раўня́ла
Загадны лад
2-я ас. раўня́й раўня́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раўня́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́ўт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́ўт ра́ўты
Р. ра́ўту ра́ўтаў
Д. ра́ўту ра́ўтам
В. ра́ўт ра́ўты
Т. ра́ўтам ра́ўтамі
М. ра́ўце ра́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Раўто́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Раўто́вічы
Р. Раўто́віч
Раўто́вічаў
Д. Раўто́вічам
В. Раўто́вічы
Т. Раўто́вічамі
М. Раўто́вічах