Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

раўнацэ́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнацэ́нны раўнацэ́нная раўнацэ́ннае раўнацэ́нныя
Р. раўнацэ́ннага раўнацэ́ннай
раўнацэ́ннае
раўнацэ́ннага раўнацэ́нных
Д. раўнацэ́ннаму раўнацэ́ннай раўнацэ́ннаму раўнацэ́нным
В. раўнацэ́нны (неадуш.)
раўнацэ́ннага (адуш.)
раўнацэ́нную раўнацэ́ннае раўнацэ́нныя (неадуш.)
раўнацэ́нных (адуш.)
Т. раўнацэ́нным раўнацэ́ннай
раўнацэ́ннаю
раўнацэ́нным раўнацэ́ннымі
М. раўнацэ́нным раўнацэ́ннай раўнацэ́нным раўнацэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўначле́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўначле́нны раўначле́нная раўначле́ннае раўначле́нныя
Р. раўначле́ннага раўначле́ннай
раўначле́ннае
раўначле́ннага раўначле́нных
Д. раўначле́ннаму раўначле́ннай раўначле́ннаму раўначле́нным
В. раўначле́нны (неадуш.)
раўначле́ннага (адуш.)
раўначле́нную раўначле́ннае раўначле́нныя (неадуш.)
раўначле́нных (адуш.)
Т. раўначле́нным раўначле́ннай
раўначле́ннаю
раўначле́нным раўначле́ннымі
М. раўначле́нным раўначле́ннай раўначле́нным раўначле́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ра́ўнд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ра́ўнд ра́ўнды
Р. ра́ўнда ра́ўндаў
Д. ра́ўнду ра́ўндам
В. ра́ўнд ра́ўнды
Т. ра́ўндам ра́ўндамі
М. ра́ўндзе ра́ўндах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

раўне́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўне́йшы раўне́йшая раўне́йшае раўне́йшыя
Р. раўне́йшага раўне́йшай
раўне́йшае
раўне́йшага раўне́йшых
Д. раўне́йшаму раўне́йшай раўне́йшаму раўне́йшым
В. раўне́йшы (неадуш.)
раўне́йшага (адуш.)
раўне́йшую раўне́йшае раўне́йшыя (неадуш.)
раўне́йшых (адуш.)
Т. раўне́йшым раўне́йшай
раўне́йшаю
раўне́йшым раўне́йшымі
М. раўне́йшым раўне́йшай раўне́йшым раўне́йшых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

раўне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. раўне́нне
Р. раўне́ння
Д. раўне́нню
В. раўне́нне
Т. раўне́ннем
М. раўне́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўне́нькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўне́нькі раўне́нькая раўне́нькае раўне́нькія
Р. раўне́нькага раўне́нькай
раўне́нькае
раўне́нькага раўне́нькіх
Д. раўне́нькаму раўне́нькай раўне́нькаму раўне́нькім
В. раўне́нькі (неадуш.)
раўне́нькага (адуш.)
раўне́нькую раўне́нькае раўне́нькія (неадуш.)
раўне́нькіх (адуш.)
Т. раўне́нькім раўне́нькай
раўне́нькаю
раўне́нькім раўне́нькімі
М. раўне́нькім раўне́нькай раўне́нькім раўне́нькіх

Крыніцы: piskunou2012.

раўні́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
раўні́ва раўні́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

раўні́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. раўні́васць
Р. раўні́васці
Д. раўні́васці
В. раўні́васць
Т. раўні́васцю
М. раўні́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. раўні́вец раўні́ўцы
Р. раўні́ўца раўні́ўцаў
Д. раўні́ўцу раўні́ўцам
В. раўні́ўца раўні́ўцаў
Т. раўні́ўцам раўні́ўцамі
М. раўні́ўцу раўні́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

раўні́віца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раўні́віца раўні́віцы
Р. раўні́віцы раўні́віц
Д. раўні́віцы раўні́віцам
В. раўні́віцу раўні́віц
Т. раўні́віцай
раўні́віцаю
раўні́віцамі
М. раўні́віцы раўні́віцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.