уздурне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уздурне́ю |
уздурне́ем |
| 2-я ас. |
уздурне́еш |
уздурне́еце |
| 3-я ас. |
уздурне́е |
уздурне́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уздурне́ў |
уздурне́лі |
| ж. |
уздурне́ла |
| н. |
уздурне́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уздурне́й |
уздурне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уздурне́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узду́тасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узду́тасць |
| Р. |
узду́тасці |
| Д. |
узду́тасці |
| В. |
узду́тасць |
| Т. |
узду́тасцю |
| М. |
узду́тасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узду́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узду́ты |
узду́тая |
узду́тае |
узду́тыя |
| Р. |
узду́тага |
узду́тай узду́тае |
узду́тага |
узду́тых |
| Д. |
узду́таму |
узду́тай |
узду́таму |
узду́тым |
| В. |
узду́ты (неадуш.) узду́тага (адуш.) |
узду́тую |
узду́тае |
узду́тыя (неадуш.) узду́тых (адуш.) |
| Т. |
узду́тым |
узду́тай узду́таю |
узду́тым |
узду́тымі |
| М. |
узду́тым |
узду́тай |
узду́тым |
узду́тых |
Кароткая форма: узду́та.
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
узду́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узду́ецца |
узду́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
узду́ўся |
узду́ліся |
| ж. |
узду́лася |
| н. |
узду́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узду́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узду́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узду́цце |
узду́цці |
| Р. |
узду́цця |
узду́ццяў |
| Д. |
узду́ццю |
узду́ццям |
| В. |
узду́цце |
узду́цці |
| Т. |
узду́ццем |
узду́ццямі |
| М. |
узду́цці |
узду́ццях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узду́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узду́ю |
узду́ем |
| 2-я ас. |
узду́еш |
узду́еце |
| 3-я ас. |
узду́е |
узду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узду́ў |
узду́лі |
| ж. |
узду́ла |
| н. |
узду́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узду́й |
узду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узду́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узды́біцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
узды́біцца |
узды́бяцца |
| Прошлы час |
| м. |
узды́біўся |
узды́біліся |
| ж. |
узды́білася |
| н. |
узды́білася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узды́біць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узды́блю |
узды́бім |
| 2-я ас. |
узды́біш |
узды́біце |
| 3-я ас. |
узды́біць |
узды́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
узды́біў |
узды́білі |
| ж. |
узды́біла |
| н. |
узды́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узды́б |
узды́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узды́біўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уздыбле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уздыбле́нне |
| Р. |
уздыбле́ння |
| Д. |
уздыбле́нню |
| В. |
уздыбле́нне |
| Т. |
уздыбле́ннем |
| М. |
уздыбле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.