выспрабава́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выспрабава́ны |
выспрабава́ная |
выспрабава́нае |
выспрабава́ныя |
| Р. |
выспрабава́нага |
выспрабава́най
выспрабава́нае |
выспрабава́нага |
выспрабава́ных |
| Д. |
выспрабава́наму |
выспрабава́най |
выспрабава́наму |
выспрабава́ным |
| В. |
выспрабава́ны (неадуш.)
выспрабава́нага (адуш.) |
выспрабава́ную |
выспрабава́нае |
выспрабава́ныя (неадуш.)
выспрабава́ных (адуш.) |
| Т. |
выспрабава́ным |
выспрабава́най
выспрабава́наю |
выспрабава́ным |
выспрабава́нымі |
| М. |
выспрабава́ным |
выспрабава́най |
выспрабава́ным |
выспрабава́ных |
Іншыя варыянты:
вы́спрабаваны.
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́спрабаваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́спрабаваны |
вы́спрабаваная |
вы́спрабаванае |
вы́спрабаваныя |
| Р. |
вы́спрабаванага |
вы́спрабаванай
вы́спрабаванае |
вы́спрабаванага |
вы́спрабаваных |
| Д. |
вы́спрабаванаму |
вы́спрабаванай |
вы́спрабаванаму |
вы́спрабаваным |
| В. |
вы́спрабаваны (неадуш.)
вы́спрабаванага (адуш.) |
вы́спрабаваную |
вы́спрабаванае |
вы́спрабаваныя (неадуш.)
вы́спрабаваных (адуш.) |
| Т. |
вы́спрабаваным |
вы́спрабаванай
вы́спрабаванаю |
вы́спрабаваным |
вы́спрабаванымі |
| М. |
вы́спрабаваным |
вы́спрабаванай |
вы́спрабаваным |
вы́спрабаваных |
Іншыя варыянты:
выспрабава́ны.
Крыніцы:
piskunou2012.
выспрабава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
выспрабава́ны |
выспрабава́ная |
выспрабава́нае |
выспрабава́ныя |
| Р. |
выспрабава́нага |
выспрабава́най
выспрабава́нае |
выспрабава́нага |
выспрабава́ных |
| Д. |
выспрабава́наму |
выспрабава́най |
выспрабава́наму |
выспрабава́ным |
| В. |
выспрабава́ны (неадуш.)
выспрабава́нага (адуш.) |
выспрабава́ную |
выспрабава́нае |
выспрабава́ныя (неадуш.)
выспрабава́ных (адуш.) |
| Т. |
выспрабава́ным |
выспрабава́най
выспрабава́наю |
выспрабава́ным |
выспрабава́нымі |
| М. |
выспрабава́ным |
выспрабава́най |
выспрабава́ным |
выспрабава́ных |
Іншыя варыянты:
вы́спрабаваны.
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́спрабаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́спрабую |
вы́спрабуем |
| 2-я ас. |
вы́спрабуеш |
вы́спрабуеце |
| 3-я ас. |
вы́спрабуе |
вы́спрабуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
вы́спрабаваў |
вы́спрабавалі |
| ж. |
вы́спрабавала |
| н. |
вы́спрабавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
вы́спрабуй |
вы́спрабуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
вы́спрабаваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
выспрабо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выспрабо́ўванне |
| Р. |
выспрабо́ўвання |
| Д. |
выспрабо́ўванню |
| В. |
выспрабо́ўванне |
| Т. |
выспрабо́ўваннем |
| М. |
выспрабо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
выспрабо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выспрабо́ўваю |
выспрабо́ўваем |
| 2-я ас. |
выспрабо́ўваеш |
выспрабо́ўваеце |
| 3-я ас. |
выспрабо́ўвае |
выспрабо́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
выспрабо́ўваў |
выспрабо́ўвалі |
| ж. |
выспрабо́ўвала |
| н. |
выспрабо́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
выспрабо́ўвай |
выспрабо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
выспрабо́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́спрытненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вы́спрытненасць |
| Р. |
вы́спрытненасці |
| Д. |
вы́спрытненасці |
| В. |
вы́спрытненасць |
| Т. |
вы́спрытненасцю |
| М. |
вы́спрытненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
вы́спрытнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вы́спрытнены |
вы́спрытненая |
вы́спрытненае |
вы́спрытненыя |
| Р. |
вы́спрытненага |
вы́спрытненай
вы́спрытненае |
вы́спрытненага |
вы́спрытненых |
| Д. |
вы́спрытненаму |
вы́спрытненай |
вы́спрытненаму |
вы́спрытненым |
| В. |
вы́спрытнены (неадуш.)
вы́спрытненага (адуш.) |
вы́спрытненую |
вы́спрытненае |
вы́спрытненыя (неадуш.)
вы́спрытненых (адуш.) |
| Т. |
вы́спрытненым |
вы́спрытненай
вы́спрытненаю |
вы́спрытненым |
вы́спрытненымі |
| М. |
вы́спрытненым |
вы́спрытненай |
вы́спрытненым |
вы́спрытненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
выспява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
выспява́нне |
| Р. |
выспява́ння |
| Д. |
выспява́нню |
| В. |
выспява́нне |
| Т. |
выспява́ннем |
| М. |
выспява́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.