выспе́шваць

‘спяшацца; прыспешваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. выспе́шваю выспе́шваем
2-я ас. выспе́шваеш выспе́шваеце
3-я ас. выспе́швае выспе́шваюць
Прошлы час
м. выспе́шваў выспе́швалі
ж. выспе́швала
н. выспе́швала
Загадны лад
2-я ас. выспе́швай выспе́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час выспе́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)