Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзклмнопрстуўхцчшя
абгеёжікпсухчшя

імплементава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. імплементу́ецца імплементу́юцца
Прошлы час
м. імплементава́ўся імплементава́ліся
ж. імплементава́лася
н. імплементава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час імплементу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

імплементава́ць

‘рэалізаваць (рэалізоўваць) міжнародныя абавязацельствы на ўнутрыдзяржаўным узроўні’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. імплементу́ю імплементу́ем
2-я ас. імплементу́еш імплементу́еце
3-я ас. імплементу́е імплементу́юць
Прошлы час
м. імплементава́ў імплементава́лі
ж. імплементава́ла
н. імплементава́ла
Загадны лад
2-я ас. імплементу́й імплементу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час імплементу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

імплементава́ць

‘рэалізаваць (рэалізоўваць) міжнародныя абавязацельствы на ўнутрыдзяржаўным узроўні’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. імплементу́ю імплементу́ем
2-я ас. імплементу́еш імплементу́еце
3-я ас. імплементу́е імплементу́юць
Прошлы час
м. імплементава́ў імплементава́лі
ж. імплементава́ла
н. імплементава́ла
Загадны лад
2-я ас. імплементу́й імплементу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час імплементава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

імплемента́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. імплемента́цыя імплемента́цыі
Р. імплемента́цыі імплемента́цый
Д. імплемента́цыі імплемента́цыям
В. імплемента́цыю імплемента́цыі
Т. імплемента́цыяй
імплемента́цыяю		 імплемента́цыямі
М. імплемента́цыі імплемента́цыях

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́насць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. імплікава́насць
Р. імплікава́насці
Д. імплікава́насці
В. імплікава́насць
Т. імплікава́насцю
М. імплікава́насці

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імплікава́ны імплікава́ная імплікава́нае імплікава́ныя
Р. імплікава́нага імплікава́най
імплікава́нае		 імплікава́нага імплікава́ных
Д. імплікава́наму імплікава́най імплікава́наму імплікава́ным
В. імплікава́ны (неадуш.)
імплікава́нага (адуш.)		 імплікава́ную імплікава́нае імплікава́ныя (неадуш.)
імплікава́ных (адуш.)
Т. імплікава́ным імплікава́най
імплікава́наю		 імплікава́ным імплікава́нымі
М. імплікава́ным імплікава́най імплікава́ным імплікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імплікава́ны імплікава́ная імплікава́нае імплікава́ныя
Р. імплікава́нага імплікава́най
імплікава́нае		 імплікава́нага імплікава́ных
Д. імплікава́наму імплікава́най імплікава́наму імплікава́ным
В. імплікава́ны (неадуш.)
імплікава́нага (адуш.)		 імплікава́ную імплікава́нае імплікава́ныя (неадуш.)
імплікава́ных (адуш.)
Т. імплікава́ным імплікава́най
імплікава́наю		 імплікава́ным імплікава́нымі
М. імплікава́ным імплікава́най імплікава́ным імплікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. імплікава́ны імплікава́ная імплікава́нае імплікава́ныя
Р. імплікава́нага імплікава́най
імплікава́нае		 імплікава́нага імплікава́ных
Д. імплікава́наму імплікава́най імплікава́наму імплікава́ным
В. імплікава́ны (неадуш.)
імплікава́нага (адуш.)		 імплікава́ную імплікава́нае імплікава́ныя (неадуш.)
імплікава́ных (адуш.)
Т. імплікава́ным імплікава́най
імплікава́наю		 імплікава́ным імплікава́нымі
М. імплікава́ным імплікава́най імплікава́ным імплікава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. імпліку́ецца імпліку́юцца
Прошлы час
м. імплікава́ўся імплікава́ліся
ж. імплікава́лася
н. імплікава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час імпліку́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

імплікава́ць

‘пацягнуць (цягнуць) за сабой што-небудзь, мець вынікам што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. імпліку́ю імпліку́ем
2-я ас. імпліку́еш імпліку́еце
3-я ас. імпліку́е імпліку́юць
Прошлы час
м. імплікава́ў імплікава́лі
ж. імплікава́ла
н. імплікава́ла
Загадны лад
2-я ас. імпліку́й імпліку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час імпліку́ючы

Крыніцы: piskunou2012.