Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

штурха́ч

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурха́ч

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурхе́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штурхе́ль

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

штурхну́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

штурхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

штуршка́мі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
штуршка́мі	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

штуршко́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	штуршко́вы	штуршко́вая	штуршко́вае	штуршко́выя
Р.	штуршко́вага	штуршко́вай штуршко́вае	штуршко́вага	штуршко́вых
Д.	штуршко́ваму	штуршко́вай	штуршко́ваму	штуршко́вым
В.	штуршко́вы (неадуш.) штуршко́вага (адуш.)	штуршко́вую	штуршко́вае	штуршко́выя (неадуш.) штуршко́вых (адуш.)
Т.	штуршко́вым	штуршко́вай штуршко́ваю	штуршко́вым	штуршко́вымі
М.	штуршко́вым	штуршко́вай	штуршко́вым	штуршко́вых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

штуршо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шту́тгарт

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum