штурха́ч

‘прыстасаванне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штурха́ч штурхачы́
Р. штурхача́ штурхачо́ў
Д. штурхачу́ штурхача́м
В. штурха́ч штурхачы́
Т. штурхачо́м штурхача́мі
М. штурхачы́ штурхача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)