Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

фі́нішны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фі́нішны фі́нішная фі́нішнае фі́нішныя
Р. фі́нішнага фі́нішнай
фі́нішнае
фі́нішнага фі́нішных
Д. фі́нішнаму фі́нішнай фі́нішнаму фі́нішным
В. фі́нішны (неадуш.)
фі́нішнага (адуш.)
фі́нішную фі́нішнае фі́нішныя (неадуш.)
фі́нішных (адуш.)
Т. фі́нішным фі́нішнай
фі́нішнаю
фі́нішным фі́нішнымі
М. фі́нішным фі́нішнай фі́нішным фі́нішных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фінішо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фінішо́р фінішо́ры
Р. фінішо́ра фінішо́раў
Д. фінішо́ру фінішо́рам
В. фінішо́ра фінішо́раў
Т. фінішо́рам фінішо́рамі
М. фінішо́ру фінішо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фі́нка

‘парода коней’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нак
Т. фі́нкай
фі́нкаю
фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

фі́нка

‘прадстаўніца народа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нак
Т. фі́нкай
фі́нкаю
фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

фі́нка

‘нож; шапка; шлюпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нкі
Т. фі́нкай
фі́нкаю
фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

фінля́ндзец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фінля́ндзец фінля́ндцы
Р. фінля́ндца фінля́ндцаў
Д. фінля́ндцу фінля́ндцам
В. фінля́ндца фінля́ндцаў
Т. фінля́ндцам фінля́ндцамі
М. фінля́ндцу фінля́ндцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

фінля́ндка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фінля́ндка фінля́ндкі
Р. фінля́ндкі фінля́ндак
Д. фінля́ндцы фінля́ндкам
В. фінля́ндку фінля́ндак
Т. фінля́ндкай
фінля́ндкаю
фінля́ндкамі
М. фінля́ндцы фінля́ндках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фінля́ндскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фінля́ндскі фінля́ндская фінля́ндскае фінля́ндскія
Р. фінля́ндскага фінля́ндскай
фінля́ндскае
фінля́ндскага фінля́ндскіх
Д. фінля́ндскаму фінля́ндскай фінля́ндскаму фінля́ндскім
В. фінля́ндскі (неадуш.)
фінля́ндскага (адуш.)
фінля́ндскую фінля́ндскае фінля́ндскія (неадуш.)
фінля́ндскіх (адуш.)
Т. фінля́ндскім фінля́ндскай
фінля́ндскаю
фінля́ндскім фінля́ндскімі
М. фінля́ндскім фінля́ндскай фінля́ндскім фінля́ндскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Фінля́ндыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Фінля́ндыя
Р. Фінля́ндыі
Д. Фінля́ндыі
В. Фінля́ндыю
Т. Фінля́ндыяй
Фінля́ндыяю
М. Фінля́ндыі

фіно́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фіно́з
Р. фіно́зу
Д. фіно́зу
В. фіно́з
Т. фіно́зам
М. фіно́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.