фі́нка

‘нож; шапка; шлюпка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фі́нка фі́нкі
Р. фі́нкі фі́нак
Д. фі́нцы фі́нкам
В. фі́нку фі́нкі
Т. фі́нкай
фі́нкаю		 фі́нкамі
М. фі́нцы фі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)