узго́рблены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́рблены |
узго́рбленая |
узго́рбленае |
узго́рбленыя |
Р. |
узго́рбленага |
узго́рбленай узго́рбленае |
узго́рбленага |
узго́рбленых |
Д. |
узго́рбленаму |
узго́рбленай |
узго́рбленаму |
узго́рбленым |
В. |
узго́рблены (неадуш.) узго́рбленага (адуш.) |
узго́рбленую |
узго́рбленае |
узго́рбленыя (неадуш.) узго́рбленых (адуш.) |
Т. |
узго́рбленым |
узго́рбленай узго́рбленаю |
узго́рбленым |
узго́рбленымі |
М. |
узго́рбленым |
узго́рбленай |
узго́рбленым |
узго́рбленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узго́рблены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́рблены |
узго́рбленая |
узго́рбленае |
узго́рбленыя |
Р. |
узго́рбленага |
узго́рбленай узго́рбленае |
узго́рбленага |
узго́рбленых |
Д. |
узго́рбленаму |
узго́рбленай |
узго́рбленаму |
узго́рбленым |
В. |
узго́рблены (неадуш.) узго́рбленага (адуш.) |
узго́рбленую |
узго́рбленае |
узго́рбленыя (неадуш.) узго́рбленых (адуш.) |
Т. |
узго́рбленым |
узго́рбленай узго́рбленаю |
узго́рбленым |
узго́рбленымі |
М. |
узго́рбленым |
узго́рбленай |
узго́рбленым |
узго́рбленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узго́рблены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́рблены |
узго́рбленая |
узго́рбленае |
узго́рбленыя |
Р. |
узго́рбленага |
узго́рбленай узго́рбленае |
узго́рбленага |
узго́рбленых |
Д. |
узго́рбленаму |
узго́рбленай |
узго́рбленаму |
узго́рбленым |
В. |
узго́рблены (неадуш.) узго́рбленага (адуш.) |
узго́рбленую |
узго́рбленае |
узго́рбленыя (неадуш.) узго́рбленых (адуш.) |
Т. |
узго́рбленым |
узго́рбленай узго́рбленаю |
узго́рбленым |
узго́рбленымі |
М. |
узго́рбленым |
узго́рбленай |
узго́рбленым |
узго́рбленых |
Кароткая форма: узго́рблена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узго́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узго́р’е |
узго́р’і |
Р. |
узго́р’я |
узго́р’яў |
Д. |
узго́р’ю |
узго́р’ям |
В. |
узго́р’е |
узго́р’і |
Т. |
узго́р’ем |
узго́р’ямі |
М. |
узго́р’і |
узго́р’ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́ркаватасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
узго́ркаватасць |
Р. |
узго́ркаватасці |
Д. |
узго́ркаватасці |
В. |
узго́ркаватасць |
Т. |
узго́ркаватасцю |
М. |
узго́ркаватасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́ркаваты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́ркаваты |
узго́ркаватая |
узго́ркаватае |
узго́ркаватыя |
Р. |
узго́ркаватага |
узго́ркаватай узго́ркаватае |
узго́ркаватага |
узго́ркаватых |
Д. |
узго́ркаватаму |
узго́ркаватай |
узго́ркаватаму |
узго́ркаватым |
В. |
узго́ркаваты (неадуш.) узго́ркаватага (адуш.) |
узго́ркаватую |
узго́ркаватае |
узго́ркаватыя (неадуш.) узго́ркаватых (адуш.) |
Т. |
узго́ркаватым |
узго́ркаватай узго́ркаватаю |
узго́ркаватым |
узго́ркаватымі |
М. |
узго́ркаватым |
узго́ркаватай |
узго́ркаватым |
узго́ркаватых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узго́ркавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узго́ркавы |
узго́ркавая |
узго́ркавае |
узго́ркавыя |
Р. |
узго́ркавага |
узго́ркавай узго́ркавае |
узго́ркавага |
узго́ркавых |
Д. |
узго́ркаваму |
узго́ркавай |
узго́ркаваму |
узго́ркавым |
В. |
узго́ркавы (неадуш.) узго́ркавага (адуш.) |
узго́ркавую |
узго́ркавае |
узго́ркавыя (неадуш.) узго́ркавых (адуш.) |
Т. |
узго́ркавым |
узго́ркавай узго́ркаваю |
узго́ркавым |
узго́ркавымі |
М. |
узго́ркавым |
узго́ркавай |
узго́ркавым |
узго́ркавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.