раманты́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раманты́чны |
раманты́чная |
раманты́чнае |
раманты́чныя |
Р. |
раманты́чнага |
раманты́чнай раманты́чнае |
раманты́чнага |
раманты́чных |
Д. |
раманты́чнаму |
раманты́чнай |
раманты́чнаму |
раманты́чным |
В. |
раманты́чны (неадуш.) раманты́чнага (адуш.) |
раманты́чную |
раманты́чнае |
раманты́чныя (неадуш.) раманты́чных (адуш.) |
Т. |
раманты́чным |
раманты́чнай раманты́чнаю |
раманты́чным |
раманты́чнымі |
М. |
раманты́чным |
раманты́чнай |
раманты́чным |
раманты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раманты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
раманты́чны |
раманты́чная |
раманты́чнае |
раманты́чныя |
Р. |
раманты́чнага |
раманты́чнай раманты́чнае |
раманты́чнага |
раманты́чных |
Д. |
раманты́чнаму |
раманты́чнай |
раманты́чнаму |
раманты́чным |
В. |
раманты́чны (неадуш.) раманты́чнага (адуш.) |
раманты́чную |
раманты́чнае |
раманты́чныя (неадуш.) раманты́чных (адуш.) |
Т. |
раманты́чным |
раманты́чнай раманты́чнаю |
раманты́чным |
раманты́чнымі |
М. |
раманты́чным |
раманты́чнай |
раманты́чным |
раманты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раманцэме́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
раманцэме́нт |
раманцэме́нты |
Р. |
раманцэме́нту |
раманцэме́нтаў |
Д. |
раманцэме́нту |
раманцэме́нтам |
В. |
раманцэме́нт |
раманцэме́нты |
Т. |
раманцэме́нтам |
раманцэме́нтамі |
М. |
раманцэме́нце |
раманцэме́нтах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Раманчукі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Раманчукі́ |
Р. |
Раманчуко́ў |
Д. |
Раманчука́м |
В. |
Раманчукі́ |
Т. |
Раманчука́мі |
М. |
Раманчука́х |
рама́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
рама́нчык |
рама́нчыкі |
Р. |
рама́нчыка |
рама́нчыкаў |
Д. |
рама́нчыку |
рама́нчыкам |
В. |
рама́нчык |
рама́нчыкі |
Т. |
рама́нчыкам |
рама́нчыкамі |
М. |
рама́нчыку |
рама́нчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Рама́ны
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Рама́ны |
Р. |
Рама́наў |
Д. |
Рама́нам |
В. |
Рама́ны |
Т. |
Рама́намі |
М. |
Рама́нах |
Раманы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Раманы́ |
Р. |
Рамано́ў |
Д. |
Рамана́м |
В. |
Раманы́ |
Т. |
Рамана́мі |
М. |
Рамана́х |