псіхалагі́чна-эмацыяна́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льны |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льная |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льныя |
| Р. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льных |
| Д. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаму |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаму |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
| В. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льны (неадуш.)
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнага (адуш.) |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льную |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнае |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льныя (неадуш.)
псіхалагі́чна-эмацыяна́льных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнаю |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнымі |
| М. |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льнай |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льным |
псіхалагі́чна-эмацыяна́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхалагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалагі́чны |
псіхалагі́чная |
псіхалагі́чнае |
псіхалагі́чныя |
| Р. |
псіхалагі́чнага |
псіхалагі́чнай
псіхалагі́чнае |
псіхалагі́чнага |
псіхалагі́чных |
| Д. |
псіхалагі́чнаму |
псіхалагі́чнай |
псіхалагі́чнаму |
псіхалагі́чным |
| В. |
псіхалагі́чны (неадуш.)
псіхалагі́чнага (адуш.) |
псіхалагі́чную |
псіхалагі́чнае |
псіхалагі́чныя (неадуш.)
псіхалагі́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхалагі́чным |
псіхалагі́чнай
псіхалагі́чнаю |
псіхалагі́чным |
псіхалагі́чнымі |
| М. |
псіхалагі́чным |
псіхалагі́чнай |
псіхалагі́чным |
псіхалагі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
псіхаламаркі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхаламаркі́зм |
| Р. |
псіхаламаркі́зму |
| Д. |
псіхаламаркі́зму |
| В. |
псіхаламаркі́зм |
| Т. |
псіхаламаркі́змам |
| М. |
псіхаламаркі́зме |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхале́птык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхале́птык |
псіхале́птыкі |
| Р. |
псіхале́птыку |
псіхале́птыкаў |
| Д. |
псіхале́птыку |
псіхале́птыкам |
| В. |
псіхале́птык |
псіхале́птыкі |
| Т. |
псіхале́птыкам |
псіхале́птыкамі |
| М. |
псіхале́птыку |
псіхале́птыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
псіхалінгві́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
псіхалінгві́ст |
псіхалінгві́сты |
| Р. |
псіхалінгві́ста |
псіхалінгві́стаў |
| Д. |
псіхалінгві́сту |
псіхалінгві́стам |
| В. |
псіхалінгві́ста |
псіхалінгві́стаў |
| Т. |
псіхалінгві́стам |
псіхалінгві́стамі |
| М. |
псіхалінгві́сце |
псіхалінгві́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
псіхалінгві́стыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхалінгві́стыка |
| Р. |
псіхалінгві́стыкі |
| Д. |
псіхалінгві́стыцы |
| В. |
псіхалінгві́стыку |
| Т. |
псіхалінгві́стыкай
псіхалінгві́стыкаю |
| М. |
псіхалінгві́стыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
псіхалінгвісты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| псіхалінгвісты́чна |
- |
- |
псіхалінгвісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
псіхалінгвісты́чны |
псіхалінгвісты́чная |
псіхалінгвісты́чнае |
псіхалінгвісты́чныя |
| Р. |
псіхалінгвісты́чнага |
псіхалінгвісты́чнай
псіхалінгвісты́чнае |
псіхалінгвісты́чнага |
псіхалінгвісты́чных |
| Д. |
псіхалінгвісты́чнаму |
псіхалінгвісты́чнай |
псіхалінгвісты́чнаму |
псіхалінгвісты́чным |
| В. |
псіхалінгвісты́чны (неадуш.)
псіхалінгвісты́чнага (адуш.) |
псіхалінгвісты́чную |
псіхалінгвісты́чнае |
псіхалінгвісты́чныя (неадуш.)
псіхалінгвісты́чных (адуш.) |
| Т. |
псіхалінгвісты́чным |
псіхалінгвісты́чнай
псіхалінгвісты́чнаю |
псіхалінгвісты́чным |
псіхалінгвісты́чнымі |
| М. |
псіхалінгвісты́чным |
псіхалінгвісты́чнай |
псіхалінгвісты́чным |
псіхалінгвісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
псіхало́гія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псіхало́гія |
| Р. |
псіхало́гіі |
| Д. |
псіхало́гіі |
| В. |
псіхало́гію |
| Т. |
псіхало́гіяй
псіхало́гіяю |
| М. |
псіхало́гіі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.