псіхале́птык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
псіхале́птык | псіхале́птыкі | |
псіхале́птыку | псіхале́птыкаў | |
псіхале́птыку | псіхале́птыкам | |
псіхале́птык | псіхале́птыкі | |
псіхале́птыкам | псіхале́птыкамі | |
псіхале́птыку | псіхале́птыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)