псу́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
псу́та |
| Р. |
псу́ты |
| Д. |
псу́це |
| В. |
псу́ту |
| Т. |
псу́тай псу́таю |
| М. |
псу́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
псу́ціць
‘псаваць паветра’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
псу́чу |
псу́цім |
| 2-я ас. |
псу́ціш |
псу́ціце |
| 3-я ас. |
псу́ціць |
псу́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
псу́ціў |
псу́цілі |
| ж. |
псу́ціла |
| н. |
псу́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
псу́ць |
псу́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
псу́цячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
псу́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
псую́ |
псуё́м |
| 2-я ас. |
псуе́ш |
псуяце́ |
| 3-я ас. |
псуе́ |
псую́ць |
| Прошлы час |
| м. |
псу́ў |
псу́лі |
| ж. |
псу́ла |
| н. |
псу́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
псу́й |
псу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
псуючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Псу́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Псу́я |
| Р. |
Псу́і |
| Д. |
Псу́і |
| В. |
Псу́ю |
| Т. |
Псу́яй Псу́яю |
| М. |
Псу́і |