Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

псу́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. псу́еўскі псу́еўская псу́еўскае псу́еўскія
Р. псу́еўскага псу́еўскай
псу́еўскае
псу́еўскага псу́еўскіх
Д. псу́еўскаму псу́еўскай псу́еўскаму псу́еўскім
В. псу́еўскі (неадуш.)
псу́еўскага (адуш.)
псу́еўскую псу́еўскае псу́еўскія (неадуш.)
псу́еўскіх (адуш.)
Т. псу́еўскім псу́еўскай
псу́еўскаю
псу́еўскім псу́еўскімі
М. псу́еўскім псу́еўскай псу́еўскім псу́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

псу́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. псу́та
Р. псу́ты
Д. псу́це
В. псу́ту
Т. псу́тай
псу́таю
М. псу́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

псу́ціць

‘псаваць паветра’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. псу́чу псу́цім
2-я ас. псу́ціш псу́ціце
3-я ас. псу́ціць псу́цяць
Прошлы час
м. псу́ціў псу́цілі
ж. псу́ціла
н. псу́ціла
Загадны лад
2-я ас. псу́ць псу́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час псу́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

псу́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. псую́ псуё́м
2-я ас. псуе́ш псуяце́
3-я ас. псуе́ псую́ць
Прошлы час
м. псу́ў псу́лі
ж. псу́ла
н. псу́ла
Загадны лад
2-я ас. псу́й псу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час псуючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Псу́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Псу́я
Р. Псу́і
Д. Псу́і
В. Псу́ю
Т. Псу́яй
Псу́яю
М. Псу́і