псу́ціць

‘псаваць паветра’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. псу́чу псу́цім
2-я ас. псу́ціш псу́ціце
3-я ас. псу́ціць псу́цяць
Прошлы час
м. псу́ціў псу́цілі
ж. псу́ціла
н. псу́ціла
Загадны лад
2-я ас. псу́ць псу́цьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час псу́цячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)