Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

прыапу́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыапу́шчаны	прыапу́шчаная	прыапу́шчанае	прыапу́шчаныя
Р.	прыапу́шчанага	прыапу́шчанай прыапу́шчанае	прыапу́шчанага	прыапу́шчаных
Д.	прыапу́шчанаму	прыапу́шчанай	прыапу́шчанаму	прыапу́шчаным
В.	прыапу́шчаны (неадуш.) прыапу́шчанага (адуш.)	прыапу́шчаную	прыапу́шчанае	прыапу́шчаныя (неадуш.) прыапу́шчаных (адуш.)
Т.	прыапу́шчаным	прыапу́шчанай прыапу́шчанаю	прыапу́шчаным	прыапу́шчанымі
М.	прыапу́шчаным	прыапу́шчанай	прыапу́шчаным	прыапу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыапу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыапу́шчаны	прыапу́шчаная	прыапу́шчанае	прыапу́шчаныя
Р.	прыапу́шчанага	прыапу́шчанай прыапу́шчанае	прыапу́шчанага	прыапу́шчаных
Д.	прыапу́шчанаму	прыапу́шчанай	прыапу́шчанаму	прыапу́шчаным
В.	прыапу́шчаны (неадуш.) прыапу́шчанага (адуш.)	прыапу́шчаную	прыапу́шчанае	прыапу́шчаныя (неадуш.) прыапу́шчаных (адуш.)
Т.	прыапу́шчаным	прыапу́шчанай прыапу́шчанаю	прыапу́шчаным	прыапу́шчанымі
М.	прыапу́шчаным	прыапу́шчанай	прыапу́шчаным	прыапу́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыара́льскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыара́льскі	прыара́льская	прыара́льскае	прыара́льскія
Р.	прыара́льскага	прыара́льскай прыара́льскае	прыара́льскага	прыара́льскіх
Д.	прыара́льскаму	прыара́льскай	прыара́льскаму	прыара́льскім
В.	прыара́льскі (неадуш.) прыара́льскага (адуш.)	прыара́льскую	прыара́льскае	прыара́льскія (неадуш.) прыара́льскіх (адуш.)
Т.	прыара́льскім	прыара́льскай прыара́льскаю	прыара́льскім	прыара́льскімі
М.	прыара́льскім	прыара́льскай	прыара́льскім	прыара́льскіх

Крыніцы: piskunou2012.

прыарандава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыарандава́ны	прыарандава́ная	прыарандава́нае	прыарандава́ныя
Р.	прыарандава́нага	прыарандава́най прыарандава́нае	прыарандава́нага	прыарандава́ных
Д.	прыарандава́наму	прыарандава́най	прыарандава́наму	прыарандава́ным
В.	прыарандава́ны (неадуш.) прыарандава́нага (адуш.)	прыарандава́ную	прыарандава́нае	прыарандава́ныя (неадуш.) прыарандава́ных (адуш.)
Т.	прыарандава́ным	прыарандава́най прыарандава́наю	прыарандава́ным	прыарандава́нымі
М.	прыарандава́ным	прыарандава́най	прыарандава́ным	прыарандава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

прыарандава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыарандава́ны	прыарандава́ная	прыарандава́нае	прыарандава́ныя
Р.	прыарандава́нага	прыарандава́най прыарандава́нае	прыарандава́нага	прыарандава́ных
Д.	прыарандава́наму	прыарандава́най	прыарандава́наму	прыарандава́ным
В.	прыарандава́ны (неадуш.) прыарандава́нага (адуш.)	прыарандава́ную	прыарандава́нае	прыарандава́ныя (неадуш.) прыарандава́ных (адуш.)
Т.	прыарандава́ным	прыарандава́най прыарандава́наю	прыарандава́ным	прыарандава́нымі
М.	прыарандава́ным	прыарандава́най	прыарандава́ным	прыарандава́ных

Кароткая форма: прыарандава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

прыарандава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыаранду́ю	прыаранду́ем
2-я ас.	прыаранду́еш	прыаранду́еце
3-я ас.	прыаранду́е	прыаранду́юць
Прошлы час
м.	прыарандава́ў	прыарандава́лі
ж.	прыарандава́ла
н.	прыарандава́ла
Загадны лад
2-я ас.	прыаранду́й	прыаранду́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыарандава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыарандо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыарандо́ўваю	прыарандо́ўваем
2-я ас.	прыарандо́ўваеш	прыарандо́ўваеце
3-я ас.	прыарандо́ўвае	прыарандо́ўваюць
Прошлы час
м.	прыарандо́ўваў	прыарандо́ўвалі
ж.	прыарандо́ўвала
н.	прыарандо́ўвала
Загадны лад
2-я ас.	прыарандо́ўвай	прыарандо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	прыарандо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыара́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыара́ны	прыара́ная	прыара́нае	прыара́ныя
Р.	прыара́нага	прыара́най прыара́нае	прыара́нага	прыара́ных
Д.	прыара́наму	прыара́най	прыара́наму	прыара́ным
В.	прыара́ны (неадуш.) прыара́нага (адуш.)	прыара́ную	прыара́нае	прыара́ныя (неадуш.) прыара́ных (адуш.)
Т.	прыара́ным	прыара́най прыара́наю	прыара́ным	прыара́нымі
М.	прыара́ным	прыара́най	прыара́ным	прыара́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыара́ны	прыара́ная	прыара́нае	прыара́ныя
Р.	прыара́нага	прыара́най прыара́нае	прыара́нага	прыара́ных
Д.	прыара́наму	прыара́най	прыара́наму	прыара́ным
В.	прыара́ны (неадуш.) прыара́нага (адуш.)	прыара́ную	прыара́нае	прыара́ныя (неадуш.) прыара́ных (адуш.)
Т.	прыара́ным	прыара́най прыара́наю	прыара́ным	прыара́нымі
М.	прыара́ным	прыара́най	прыара́ным	прыара́ных

Кароткая форма: прыара́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыара́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прыару́	прыаро́м
2-я ас.	прыарэ́ш	прыараце́
3-я ас.	прыарэ́	прыару́ць
Прошлы час
м.	прыара́ў	прыара́лі
ж.	прыара́ла
н.	прыара́ла
Загадны лад
2-я ас.	прыары́	прыары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	прыара́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)