прыарандава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыарандава́ны прыарандава́ная прыарандава́нае прыарандава́ныя
Р. прыарандава́нага прыарандава́най
прыарандава́нае		 прыарандава́нага прыарандава́ных
Д. прыарандава́наму прыарандава́най прыарандава́наму прыарандава́ным
В. прыарандава́ны (неадуш.)
прыарандава́нага (адуш.)		 прыарандава́ную прыарандава́нае прыарандава́ныя (неадуш.)
прыарандава́ных (адуш.)
Т. прыарандава́ным прыарандава́най
прыарандава́наю		 прыарандава́ным прыарандава́нымі
М. прыарандава́ным прыарандава́най прыарандава́ным прыарандава́ных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)