палама́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
паламлю́ |
пало́мім |
2-я ас. |
пало́міш |
пало́міце |
3-я ас. |
пало́міць |
пало́мяць |
Прошлы час |
м. |
палама́ў |
палама́лі |
ж. |
палама́ла |
н. |
палама́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
паламі́ |
паламі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
палама́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
паламедэ́я
‘гусь’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паламедэ́я |
паламедэ́і |
Р. |
паламедэ́і |
паламедэ́й |
Д. |
паламедэ́і |
паламедэ́ям |
В. |
паламедэ́ю |
паламедэ́й |
Т. |
паламедэ́яй паламедэ́яю |
паламедэ́ямі |
М. |
паламедэ́і |
паламедэ́ях |
Крыніцы:
piskunou2012.
палана́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
палана́нне |
Р. |
палана́ння |
Д. |
палана́нню |
В. |
палана́нне |
Т. |
палана́ннем |
М. |
палана́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012.
паланафі́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
паланафі́л |
паланафі́лы |
Р. |
паланафі́ла |
паланафі́лаў |
Д. |
паланафі́лу |
паланафі́лам |
В. |
паланафі́ла |
паланафі́лаў |
Т. |
паланафі́лам |
паланафі́ламі |
М. |
паланафі́ле |
паланафі́лах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
паланафі́льскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
паланафі́льскі |
паланафі́льская |
паланафі́льскае |
паланафі́льскія |
Р. |
паланафі́льскага |
паланафі́льскай паланафі́льскае |
паланафі́льскага |
паланафі́льскіх |
Д. |
паланафі́льскаму |
паланафі́льскай |
паланафі́льскаму |
паланафі́льскім |
В. |
паланафі́льскі (неадуш.) паланафі́льскага (адуш.) |
паланафі́льскую |
паланафі́льскае |
паланафі́льскія (неадуш.) паланафі́льскіх (адуш.) |
Т. |
паланафі́льскім |
паланафі́льскай паланафі́льскаю |
паланафі́льскім |
паланафі́льскімі |
М. |
паланафі́льскім |
паланафі́льскай |
паланафі́льскім |
паланафі́льскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
паланафі́льства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
паланафі́льства |
Р. |
паланафі́льства |
Д. |
паланафі́льству |
В. |
паланафі́льства |
Т. |
паланафі́льствам |
М. |
паланафі́льстве |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Палана́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
ж. |
Н. |
Палана́я |
Р. |
Палано́й |
Д. |
Палано́й |
В. |
Палану́ю |
Т. |
Палано́й Палано́ю |
М. |
Палано́й |
Палане́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Палане́вічы |
Р. |
Палане́віч Палане́вічаў |
Д. |
Палане́вічам |
В. |
Палане́вічы |
Т. |
Палане́вічамі |
М. |
Палане́вічах |
палане́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
палане́з |
Р. |
палане́за |
Д. |
палане́зу |
В. |
палане́з |
Т. |
палане́зам |
М. |
палане́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
tsbm1984.
палане́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
палане́нне |
Р. |
палане́ння |
Д. |
палане́нню |
В. |
палане́нне |
Т. |
палане́ннем |
М. |
палане́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.