наўко́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
наўко́льнік |
наўко́льнікі |
Р. |
наўко́льніка |
наўко́льнікаў |
Д. |
наўко́льніку |
наўко́льнікам |
В. |
наўко́льнік |
наўко́льнікі |
Т. |
наўко́льнікам |
наўко́льнікамі |
М. |
наўко́льніку |
наўко́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
наўко́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наўко́льны |
наўко́льная |
наўко́льнае |
наўко́льныя |
Р. |
наўко́льнага |
наўко́льнай наўко́льнае |
наўко́льнага |
наўко́льных |
Д. |
наўко́льнаму |
наўко́льнай |
наўко́льнаму |
наўко́льным |
В. |
наўко́льны (неадуш.) наўко́льнага (адуш.) |
наўко́льную |
наўко́льнае |
наўко́льныя (неадуш.) наўко́льных (адуш.) |
Т. |
наўко́льным |
наўко́льнай наўко́льнаю |
наўко́льным |
наўко́льнымі |
М. |
наўко́льным |
наўко́льнай |
наўко́льным |
наўко́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наўко́пваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наўко́пваю |
наўко́пваем |
2-я ас. |
наўко́пваеш |
наўко́пваеце |
3-я ас. |
наўко́пвае |
наўко́пваюць |
Прошлы час |
м. |
наўко́пваў |
наўко́пвалі |
ж. |
наўко́пвала |
н. |
наўко́пвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наўко́пвай |
наўко́пвайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наўко́пваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наўко́с
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наўко́с
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
наўко́с |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наўкру́г
прыназоўнік
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наўкру́г
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
наўкру́г |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
наўкру́га
прыназоўнік
Іншыя варыянты:
наўкруга́.
наўкруга́
прыназоўнік
Іншыя варыянты:
наўкру́га.
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.