наўко́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
наўко́льнік | наўко́льнікі | |
наўко́льніка | наўко́льнікаў | |
наўко́льніку | наўко́льнікам | |
наўко́льнік | наўко́льнікі | |
наўко́льнікам | наўко́льнікамі | |
наўко́льніку | наўко́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)