Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

наса́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наса́ты наса́тая наса́тае наса́тыя
Р. наса́тага наса́тай
наса́тае
наса́тага наса́тых
Д. наса́таму наса́тай наса́таму наса́тым
В. наса́ты (неадуш.)
наса́тага (адуш.)
наса́тую наса́тае наса́тыя (неадуш.)
наса́тых (адуш.)
Т. наса́тым наса́тай
наса́таю
наса́тым наса́тымі
М. наса́тым наса́тай наса́тым наса́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Наса́у

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Наса́у
Р. Наса́у
Д. Наса́у
В. Наса́у
Т. Наса́у
М. Наса́у

насаўсі́м

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
насаўсі́м - -

Крыніцы: piskunou2012.

наса́ценькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наса́ценькі наса́ценькая наса́ценькае наса́ценькія
Р. наса́ценькага наса́ценькай
наса́ценькае
наса́ценькага наса́ценькіх
Д. наса́ценькаму наса́ценькай наса́ценькаму наса́ценькім
В. наса́ценькі (неадуш.)
наса́ценькага (адуш.)
наса́ценькую наса́ценькае наса́ценькія (неадуш.)
наса́ценькіх (адуш.)
Т. наса́ценькім наса́ценькай
наса́ценькаю
наса́ценькім наса́ценькімі
М. наса́ценькім наса́ценькай наса́ценькім наса́ценькіх

Крыніцы: piskunou2012.

наса́цік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наса́цік наса́цікі
Р. наса́ціка наса́цікаў
Д. наса́ціку наса́цікам
В. наса́ціка наса́цікаў
Т. наса́цікам наса́цікамі
М. наса́ціку наса́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

наса́ч

‘малпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наса́ч насачы́
Р. насача́ насачо́ў
Д. насачу́ насача́м
В. насача́ насачо́ў
Т. насачо́м насача́мі
М. насачы́ насача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

наса́ч

‘чалавек з вялікім носам’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. наса́ч насачы́
Р. насача́ насачо́ў
Д. насачу́ насача́м
В. насача́ насачо́ў
Т. насачо́м насача́мі
М. насачу́ насача́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Насачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Насачы́
Р. Насачо́ў
Д. Насача́м
В. Насачы́
Т. Насача́мі
М. Насача́х

насачы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. насо́чыцца насо́чацца
Прошлы час
м. насачы́ўся насачы́ліся
ж. насачы́лася
н. насачы́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

насашчы́кваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насашчы́кваю насашчы́кваем
2-я ас. насашчы́кваеш насашчы́кваеце
3-я ас. насашчы́квае насашчы́кваюць
Прошлы час
м. насашчы́кваў насашчы́квалі
ж. насашчы́квала
н. насашчы́квала
Загадны лад
2-я ас. насашчы́квай насашчы́квайце
Дзеепрыслоўе
прош. час насашчы́кваўшы

Крыніцы: piskunou2012.