наса́цік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| наса́цік | наса́цікі | |
| наса́ціка | наса́цікаў | |
| наса́ціку | наса́цікам | |
| наса́ціка | наса́цікаў | |
| наса́цікам | наса́цікамі | |
| наса́ціку | наса́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)